Current medical facilities

ભૂતકાળ,હાલ અને ભવિષ્ય ના હોસ્પિટલો અને ડોકટરો માં શું તફાવત છે /હશે ?

ભૂતકાળ માં કોઈ ડોક્ટર બની આવે પછી ટ્રસ્ટ હોસ્પિટલ કે સરકારી હોસ્પિટલ માં બહોળા અનુભવ માટે બે ત્રણ વર્ષ કામ કરતા અને તેમને ખાસો અનુભવ મળતો પણ ખરો . પ્રાઇવેટ પ્રેક્ટિસ ચાલુ કર્યા પહેલા નો આ અનુભવ અને નામના કમાઈ જાણીતા પ્રખ્યાત થવું લગભગ દરેક તબીબ માટે અનિવાર્ય હતું .કોઈના પિતા મોટા નામેરી ડોકટર હોય તો તેને આ સંઘર્ષ નો તબક્કો બાયપાસ થતો અથવા ટુંકો બનતો. કેટલાક તબીબો સરકારી નોકરી કે મેડિકલ કોલેજ માં શૈક્ષણિક કારકિર્દી પસંદ કરતાં અને તેમને મનપસંદ જગ્યા એ યોગ્ય પોસ્ટ મળી જતી એ પણ સરકારી અધિકારી વર્ગ બે કે એક ના પગાર મોંઘવારી ભથ્થા અને પ્રાઇવેટ પ્રેક્ટિસ ના કરવાના ભથ્થા સાથે. 

કોઈ મોટા શહેર માં પ્રાઇવેટ ક્લિનિક કે હોસ્પિટલ નાખે તો પણ ત્રણ ચાર વર્ષ માં ડોકટર ની ખસી પ્રસિદ્ધિ થતી અને સારી પ્રેક્ટિસ શરૂ થઈ જતી. હરિફાઈ ઓછી અને માંગ સામે નવા ડોકટર ની અપૂરતી આપૂર્તિ ને કારણે મોટા ભાગ ના ડોકટરો જલ્દી સેટ થઈ જતાં . ટ્રસ્ટ હોસ્પિટલ માં પગાર ધોરણ નીચું હતું પણ કામ અને નામના માટે ઇન્વેસ્ટમેન્ટ ગણી મોટાભાગ ના યુવા તબીબો થોડા વર્ષ આર્થિક સંકડામણ ભોગવી લેતા અને તેમના પરિવાર જનો પણ ધીરજ રાખી આ સંઘર્ષ ના સમય ને સાચવી લેતા . મોટી મલ્ટી સ્પેશિયાલીટી હોસ્પિટલો નું નામોનિશાન નહોતું એને નાના નર્સિંગ હોમ હોસ્પિટલો માં બેઝિક ઉપલબ્ધિઓ સાધન સામગ્રી સાથે વ્યાજબી સારવાર થતી અને દર્દીઓ કે સગાઓ પણ વીઆઇપી સગવડો નહોતા માંગતા. આરોગ્ય વીમા નો કોઈ ટ્રેન્ડ હતો નહિ અને દર્દી ડોકટર વચ્ચે સુમેળભર્યા લાગણી સભર સબંધો પણ હતા. દર્દીઓ અને કામ ના સખત ભાર વચ્ચે પણ ડોકટરો વધુ કામ ઓછા વ્યાજબી દામ માં સારી કમાણી કરતાં. કમિશન કે કટ પ્રેક્ટિસ ભાગ્યેજ ક્યાંય થતી 

ધીમે ધીમે કોર્પોરેટ હોસ્પિટલો નો પગપેસારો વધ્યો . ગ્રાહક સુરક્ષા માં તબીબો ના સમાવેશ થી દર્દી ઉપભોક્તા બન્યો અને ડોકટર વેપારી .આખો સમાજ સ્વકેન્દ્રી અને સ્વાર્થી બનતા તબીબો પણ બાકાત ન રહ્યા .હરિફાઈ વધી તબીબો વધ્યા એટલે કામ ઘટયું અને સારવાર માટે નાના હોસ્પિટલ ચલાવવા તબીબો માટે ખર્ચાળ બન્યા અને રોજ બદલાતા સરકારી નિયમો ને કારણે અઘરા પણ જેથી નાના નર્સિંગ હોમ હોસ્પિટલો બંધ થવા લાગ્યા મેડી ક્લેમ હોય એટલે ઉત્તમ સગવડો જોઈએ તેવી લોકો ની માનસિકતા થી સામાન્ય સગવડો ધરાવતી હોસ્પિટલો માં સારવાર કરાવવી પ્રજા ને ના ગમતી બની ગઈ 

નવા બનતા તબીબો પાસે ટ્રસ્ટ હોસ્પિટલ કે સરકારી હોસ્પિટલ માં સેવા આપી નામ કમાવું અઘરું બન્યું અને તે સીધા મોટી કોર્પોરેટ હોસ્પિટલ માં ફિક્સ પગાર જોડાવા માંડ્યા .લોકો તબીબ ની આવડત કે નામ પ્રતિષ્ઠા ને બદલે મોટી કોર્પોરેટ હોસ્પિટલ માં સારવાર કરાવવા જવા માંડ્યા અને ઘણીવાર તો દર્દીઓ ને હોસ્પિટલ નું નામ ખબર હોય પણ સારવાર કરનાર તબીબ ને જાણતા પણ ના હોય તેવું બનવા માંડ્યું. પ્રાઇવેટ ક્લિનિક ને જાહેરાતો કરવામાં એથીકસ આડે આવે પણ કોર્પોરેટ હોસ્પિટલો ના મેનેજરો જાહેરાત કમિશન કોઈ પણ પ્રકારે દર્દીઓ ને આકર્ષી ધંધો કરી જાણે એટલે નવા તબીબો ને આ "માથાકૂટ" કે નાપસંદ પ્રોસેસ માંથી છુટકારો મળે 

પહેલા દરેક શહેર ગામ માં એક સચિન તેંડુલકર જેવા ડોકટર દરેક બ્રાન્ચ માં રહેતા પણ હવે આઇપીએલ ની ટીમ ની જેમ હોસ્પિટલ માલિકો નાના નાના ખેલાડીઓ થી મેચ રમવા માંડ્યા અને ખેલાડીઓ પણ એક ટીમ માંથી બીજી ટીમ માં જુદા જુદા કારણોસર આવજા કરવા લાગ્યા

ફેમિલી ડોકટર ની લુપ્ત થયેલી પ્રણાલી જે રીતે પ્રજા અને દર્દીઓ માટે નુકશાનકારક હતી તેજ રીતે આરોગ્ય કાર્ડ ને પ્રોત્સાહન આપી કોર્પોરેટ હોસ્પિટલો ની કમાણી વધારવાની નાની હોસ્પિટલો ને બંધ કરવાની મજબૂરી અને માધ્યમ વર્ગ પાસે કોઈ વ્યાજબી કે જાણીતા ડોકટર પાસે સારવાર કરાવવાનો  વિકલ્પ જ ના રહે તેવી નીતિઓ , સરકારી હોસ્પિટલો અને મેડિકલ કોલેજો માં ફિક્સ પગાર અને સમયગાળા ની નિમણૂકો અને બદલીઓ આ બધા નું પરિણામ છે દર્દી ડોકટર વચ્ચે વધતો અવિશ્વાસ આરોગ્ય સેવા નું કેન્દ્રીકરણ અને મોંઘી સારવાર જેનો ભોગ અંતે તો પ્રજા એ જ બનવાનું છે

- ડો પ્રદીપ બી.જોશી એમડી

I am your BF

*So touching...* 👌🏻😊

A little boy said to A little girl :

- I'm your BF...!

The little girl asked :

- What is BF...?

The boy laughed and answered :

- That means Best Friend. 😊

They later dated, the young man said to the girl :

- I am your BF...!

The girl leaned lightly on the boy's shoulder, shyly asked :

- What is BF...?

The boy replied:

- It's Boy Friend...!😊

A few year's later they got married, had lovely children, and the husband smiled again and told his wife :

- I am your BF...!

The wife gently asked her husband :

- What is BF...?

The husband looked at the lovely and happy children and replied :

- It's Baby's father...! 😊

As they get old, they sit together and watch the sunset on the front porch, and the old man tells his wife :

- Honey...! I am your BF..!

The old woman smiled with wrinkles on her face :

- What is BF...?

The old man smiled happily and gave A mysterious answer :

- Be Forever...! 😊

When the dying old man also said :

- I am your BF.

The old woman replied with A sad voice :

- What is BF...??

The old man answered and then closed his eye's :

- It's Bye Forever...!😊

A few day's later, the old woman also passed away. Before closing her eye's, the old woman whispered by the old man's grave:

- Besides Forever... 🌱🌱

How the meaning of same abbreviation changes with passage of time during different phases of the life......

*Blessed Forever* .......😊

The last journey- death

*"અંતિમ યાત્રા"નો અંત પણ નજીક છે?*  *ૐ શાંતિ શાંતિ શાંતિ:*

આજકાલ સ્મશાનમાં માંડ 

પચીસ-ત્રીસ લોકો આવે છે, 

અને એમાં 

અડધો અડધ લોકો નનામી 

ઉપાડી શકે 

એમ નથી હોતા એટલે જે દસ બાર 

લોકો હોય છે 

એ નનામી ઉપાડે છે.

શબવાહિનીને છેક ઝાંપા સુધી લાવવી પડે છે .

લૌકિક વ્યહવાર બંધ થયા 

અને હવે તો 

સ્મશાન જવામાં પણ 

આળસ ચડે છે..

જયારે ફોન કરે છે 

કોઈ, કે ભાઈ ફલાણાના ફાધર કે 

મધર ગુજરી ગયા છે 

અને સવારે 

આઠ વાગ્યે કાઢી જવાના છે 

ત્યારે ફોન ઉપાડનારો 

પૂછે છે,

*બેસણું ક્યારનું રાખ્યું છે*?

સવારે આઠ વાગ્યે કાઢી જવાના હોય 

તો પોણા આઠ વાગ્યે થોડાઘણા 

લોકો ભેગા થાય છે,

અને જેવા 

શબવાહિનીમાં મૃતદેહને મૂકે 

અને સ્વજન હાથ જોડે 

એટલે 

અડધી પબ્લિક ગાયબ, 

અને સ્મશાનમાં ઇલેક્ટ્રિક ભઠ્ઠીમાં 

મૂક્યા પછી બીજી 

અડધી અને છેલ્લે અસ્થિ લેતી 

વખતે તો માંડ 

પાંચ સાત જણા ઉભા હોય છે..!

સ્મશાનેથી ઘેર આવી અને કોગળા 

કરી મોઢું ધોઈ ને પછી 

ઘરમાં જુવો તો 

પાંચ સાત જણા માંડ બચ્યા હોય..

કોણ જમાડે એમને? 

કોણ આખી રાતના ઉજાગરાવાળાને 

અને સ્વજનને 

ગુમાવ્યાના આઘાતમાંથી બહાર લાવે ?

આ નવી ગોઠવાઈ રહેલી સમાજ વ્યવસ્થામાં હવે 

નામશેષઃ થતી જાય છે, 

કોઈના સ્વજનના

*મૃત્યુની ક્ષણો સાચવવી*

એવી ભાવના

આજે વીસ વીસ વર્ષના સબંધો હોય, 

ભલે ને ધંધાકીય સબંધ હોય 

તો પણ જનતાને 

આભડવા જવું તો દૂર રહ્યું 

બેસણામાં 

જતા જોર આવે છે.

હા,

બહુ મોટો માણસ હોય અને એની 

આંખની ઓળખાણ હોય તો 

ફટાફટ દોડી જાય 

કેમકે

*ત્યાં હાજરી ગણાવાની છે અને*

*સ્ટેટસ વધવાનું છે..!*

આજે મૃત્યુ અને એના પછીની વિધિ, 

એમાં કોણ આવશે, 

કેટલા હાજર 

રહેશે એનો બહુ મોટો આધાર 

મૃતકના સંતાનની 

સફળતા ઉપર રહેલો છે.

મૃત્યુ એ ઘણા લોકો માટે 

શક્તિ પ્રદર્શન છે,

પણ ઘણા બધા માટે, 

ખાસ કરીને મધ્યમ વર્ગના માણસો 

માટે ખરેખર હૂંફ લાગણી 

સાથે 

જોડાયેલો મામલો છે..!

અને,

માણસને માણસની હૂંફની 

જરૂર હોય છે,

મને ઘણા અનુભવ છે,

વર્ષો ના વર્ષો મળ્યા ના હોઈએ અને 

ક્યારેક આવા પ્રસંગે 

ગયા હોઈએ 

ત્યારે ખભે માથું મુકીને મૃતકની 

દીકરી કે દીકરો રડી પડે છે..

ક્યારેક ખાલી હાથ પકડીને ઉભા રહે 

ફક્ત બે પાંચ મિનીટની 

આંખોથી થતી વાત,

અરે!

ખાલી આપણી હાજરી કલેજાને 

ઠંડક આપે અને એ દુઃખની 

ઘડી કાપવામાં મોટો ફાળો આપી જાય છે.

RIP કે OM SHANTI ના 

સંદેશા ફેસબુક અને 

વોટ્સ એપ પર આવે છે 

એટલા લોકો બેસણામાં નથી આવતા..!

અને આવ્યા વારા પણ 

ક્યાંક ને ક્યાંક કોઈ ગ્રુપ ની ચર્ચા કે આને આમ કીધું તેમ કીધું 

આને આમ ન કરવું જોઈએ 

એજ ચાલતું હોય.

એકવાર પાછું વાળીને વિચારવાની જરૂર છે

પચાસ ઉપરના તો ગમે તેમ કરીને જઈ આવે છે,

જે દિવસે મરણનો વ્યવહાર તૂટશે 

એ દિવસ પછી સમાજને 

તૂટતો કોઈ નહીં બચાવી શકે..

લગનમાં તો નાચનારા ભાડે લાવ્યા 

હવે નનામી ઊંચકવા પણ 

ભાડે માણસો લાવશો.?

તમે પણ વિચારજો ૧૮ વર્ષથી 

મોટા દીકરા દીકરીને 

લઈને ક્યારે બેસણા કે સ્મશાને ગયા છો..?

નથી લઇ જઈને ભૂલ તો 

નથી કરતાને..?

✍🏼....લેખક નું નામ ખબર નથી પણ લખ્યું છે એ બદલતી સમાજ વ્યવસ્થા નું આબેહૂબ કડવું પ્રતિબિંબ છે..!!

Mother child duo

Baby 👶 

“When pregnant, the cells of the baby migrate into the mothers bloodstream and then circle back into the baby, it’s called “fetal-maternal microchimerism”.⁠

For 41 weeks, the cells circulate and merge backwards and forwards, and after the baby is born, many of these cells stay in the mother’s body, leaving a permanent imprint in the mothers tissues, bones, brain, and skin, and often stay there for decades. Every single child a mother has afterwards will leave a similar imprint on her body, too.

Even if a pregnancy doesn't go to full term or if you have an abortion, these cells still migrate into your bloodstream.

Research has shown that if a mother's heart is injured, fetal cells will rush to the site of the injury and change into different types of cells that specialize in mending the heart.

The baby helps repair the mother, while the mother builds the baby.

How cool is that?

This is often why certain illnesses vanish while pregnant.

It’s incredible how mothers bodies protect the baby at all costs, and the baby protects & rebuilds the mother back - so that the baby can develop safely and survive.

Think about crazy cravings for a moment. What was the mother deficient in that the baby made them crave?

Studies have also shown cells from a fetus in a mothers brain 18 years after she gave birth. How amazing is that?” 

If you’re a mom you know how you can intuitively feel your child even when they are not there….Well, now there is scientific proof that moms carry them for years and years even after they have given birth to them.

I find this to be so very beautiful.

really luxury

Luxury

In the 60s a Car was a luxury.

In the 70s a Television was a luxury.

In the 80s a Telephone was a luxury.

In the 90s a Computer was a luxury... 

Luxury is no more going on a cruise and eating food prepared by a renowned chef.

Luxury is eating fresh organic food grown in your own backyard.

Luxury is not having an elevator in your house.

Luxury is the ability to climb 3-4 stories of stairs without difficulty.

Luxury is not the ability to afford a huge refrigerator.

Luxury is the ability to eat freshly cooked food 2-3 times a day.

Luxury is not having a home theatre system and watching the Himalayan expedition.

Luxury is physically experiencing the Himalayan expedition.

Luxury is not getting treatment from the most expensive hospital in the USA.

So what is a Luxury now??

Being healthy, being happy, being in a happy marriage, having a loving family, being with loving friends, living in an unpolluted place and consuming clean food.

All these things have become rare.  And these are the real *"Luxuries".*

One lamp

एक दिया सादा हो इतना ,

जैसे साधु का जीवन ,

एक दिया इतना सुन्दर हो ,

जैसे देवों का उपवन |

एक दिया जो भेद मिटाए ,

क्या तेरा क्या मेरा है ,

एक दिया जो याद दिलाये ,

हर रात के बाद सवेरा है |

एक दिया उनकी खातिर हो ,

जिनके घर में दिया नहीं ,

एक दिया उन बेचारों का ,

जिनको घर ही दिया नहीं |

एक दिया विश्वास दे उनको ,

जिनकी हिम्मत टूट गयी ,

एक दिया उस राह में भी हो ,

जो कल पीछे छूट गयी |

एक दिया जो अंधकार का ,

जड़ के साथ विनाश करे ,

एक दिया ऐसा भी हो , जो

भीतर तलक प्रकाश करे |

Dr. Jacob John on further wave of Corona

Top 8 Emerging Questions on COVID19:

Q.1  Do we still need to fear about having future waves of COVID in India?

A.1 Pandemic phase is over for India; actual true seropositivity expected is around 95% against COVID in our population (which is much more than required). 

We have already passed through delta variants, for which the western world is still feared.

We were able to get rid of the pandemic phase without much help from vaccination (at the cost of lives we lost), but vaccination could play a crucial role in preventing any future waves if they occur. 

At least till the last quarter of 2022, no such fear should be there; after that, we need to watch how things move further.

What is required now is to remain vigilant, i.e., keeping surveillance of variants on esp if any varient is found to have significant vaccine immunity evading potential; and continue vaccinating those who are still unvaccinated (esp children).

Q.2 Do you think that vaccination of children at this stage is required?

A.2 Yes, children must be vaccinated.

Although children have milder disease, there is data to say; children could act as reservoirs of infection if they remain unprotected, giving rise to variants in the future. To keep the disease under control during the endemic phase, vaccination should be offered to them.

Once authorities clear, we should begin with the 12-18 years age group and collect safety data. 

If safer, focus on 6-12 years, and then below 6 years. 

Schools could be used for the vaccination of these kids like done in the MR campaign. 

Gradually, the COVID vaccine becomes another vaccine for children as part of routine immunization (UIP).

Q.3  Will there be a need for annual vaccination for COVID like influenza?

A.3 Unlikely. Maximum we might need 1-2 additional doses  for long protection (first after 6-12 months of completing schedule), specially for immunocompromised. 

COVID incubation period is longer than influenza so for prevention it doesn’t require to have high antibody titers in blood; immune memory is good enough to take care of repeated infections.

Q.4 Do we need to fear when festival season is reaching India when there will be overcrowding?

A.4 Probably not, since most people are already immune. Some of them might develop a breakthrough infection, but that will be mild like the common cold (>95% are infections in the already immune community, such reinfections should not cause any worry). Open everything but continue using masks is the advice for now.

 

Q.5  Should schools continue to remain close, or is opening of school the right decision?

A.5 Closing schools was the right decision during the pandemic. 

But now, we have entered into an endemic phase; no school should be closed now. 

Let children attend schools regularly (except when they have cough/cold/fever). 

Promote using masks for children above 5 years at least till they get vaccinated. 

Schools should not be closed, even if there is some increase in the number of cases, as most of them will be mild. 

Vaccination of kids should not be a prerequisite for opening schools.

Q.6 Do you think testing every patient before admission is needed now, or simply a waste of resources.

A.6 Screening for COVID before admission is being practiced in many hospitals including PGI. I believe that should continue at least for 6 more months, and then it could be done as we do for influenza or RSV, whenever required.

Q.7 Is eradication of COVID possible?

A.7 Yes, this is the best time for that, as no animal reservoirs have known till now. 

Once it starts infecting animals, it will be an impossible task. 

There is also a paper regarding developing a pan-coronavirus vaccine that sounds very interesting.

Q.8 How long do we need to use masks?

A.8 Actually, using a mask in a hospital is a very good practice, it protects from so many other illnesses. 

I wish, it never goes in hospitals. 

But for the public, at least for 6 more months, keep wearing, then gradually it will go. 

Masks should not cover beautiful faces in public, this has to go finally. 

(These FAQ’s are made based on a recent talk by Prof T Jacob John; Compiled by Prof Sanjay Verma, PGI, Chandigarh)

Love is infectious

પ્રેમ ચેપી હોય છે !

શહેરના  બજારમાં સંતરાં વેચતી ડોસી પાસેથી એ યુવાન હમેશાં સંતરાં ખરીદતો.

સંતરાં ખરીદીને એની થેલીમાં નાખતા પહેલાં એમાંથી એક સંતરાની પેસીને સહેજ ચાખીને એ કહેતો

 “અરે ડોશીમા,જુઓ તો,  આ સંતરું ખાટું છે !“

 ડોશી એમાંથી એક પેસી ચાખીને ચમકીને  કહેતી ,” જા રે બાબા, આટલું બધું મીઠું તો છે આ સંતરુ ! ”

થોડું છોલેલા એ સંતરાને ડોશી પાસે જ છોડીને એ હસમુખો યુવાન બાકીનાં સંતરાં લઈને આગળ ચાલ્યો જતો !

એની પત્નીએ આખરે એક દિવસ એને પૂછ્યું:

”ડોશીમાનાં સંતરાં તો હંમેશાં મીઠાં જ હોય છે, તો ય તમે દરેક વખતે ચાખવાનું નાટક કેમ કરો છો ?”

પતિએ મુખ પર સ્મિત સાથે કહ્યું:

” એ સાચું છે કે ડોશીમા હમેશા મીઠાં સંતરાં જ વેચે છે,પણ એ પોતે સંતરાં ખાવા પામતી હોય એમ મને લાગતું નથી.એટલે આવુ નાટક કરીને  રોજ  એને એક સંતરું  ખવડાવવું  મને બહુ ગમે છે !”

સંતરાંવાળા ડોશીમાની બાજુમાં બેસતી બાઈ એ ડોસીમાં ને  પૂછ્યું:

” સંતરાં ખરીદવા આવતો પેલો જક્કી છોકરો રોજે રોજ ચાખ ચાખ કરે છે, ને તોય તું સંતરાં તોલે ત્યારે  હમેશાં એને એક બે સંતરાં વધારે આપી દે  છે, આવું કેમ  ?”

ડોશીમાએ  કહ્યું :

” એ છોકરાના મનની વાત હું બરાબર જાણી ગઈ છું.રોજ એ સંતરૂ ચાખવાના બહાને એકાદ સંતરૂ  અહીં મારા માટે મુકીને જાય છે. 

એ સમજે છે કે હું એ સમજતી નથી, પણ  મારા માટેના એના પ્રેમને હું ઓળખી ગઈ છું. એના આ પ્રેમના લીધે જ, એક મા ની જેમ , આપોઆપ મારાથી સંતરાં બાજુ ત્રાજવું નમી જાય છે !

પ્રેમ ચેપી હોય છે. 

જે આપશે એને મળશે જ !🌻

Let us smile

🍁થોડું હસી લઈએ….

1. વરસાદમાં રોડ તૂટે તો કોણ જવાબદાર? સરકારી મિટિંગમાં નક્કી થયું : વરસાદ જ જવાબદાર છે.

2. શિક્ષકે પૂછ્યું : એવી જગ્યા કઈ કે જ્યાં ઘણા બધા હોય છતાં એકલવાયું લાગે? સ્ટુડન્ટ : પરીક્ષાખંડ. 

3. ‘પ્રવાહ સાથે તો બધા જતા હોય છે, પ્રવાહની વિરુદ્ધ જાય તે જીવનમાં કંઈક બને’.. હું હજી આટલું ટ્રાફિક પોલીસને સમજાવું એની પહેલાં તો એણે રસીદ ફાડી નાખી.

4. જો તમે લાલ પાણીમાં પીળી ટોપી નાખો તો શું થાય?   ટોપી ભીની થાય.

5. લોક્ડાઉન દરમ્યાન બંધ થઈ ગયેલી જાહેરાત..... ‘ઘરેથી ચાલ્યા ગયા છે.’

6. લોકડાઉન વખતે કયું વાક્ય ગંભીરતાથી લીધું??? ? ‘ એકબીજા માટે અંતર રાખીએ પણ અંતરથી એકબીજાની નજીક રહીએ.’

7. લોક્ડાઉનથી સમાજને શું મળ્યું? : કવિ, ગાયક અને રસોઇઆ.’                      

8. દુનિયા માં એવી કઈ વસ્તુ છે કે જે કામ ના કરે ત્યારે તેની પીઠ થાબડવામાં આવે છે.? : રીમોર્ટ કંટ્રોલ.

9. ખાખરા એ બીજું કાંઈ જ નથી પણ રોટલીની અગ્નિપરીક્ષા છે.

10. પિતા : બેટા આજ સુધી તે એવું કોઈ કામ કર્યું છે જેનાથી મારું માથું ઊંચું થાય?પુત્ર : હા એક વાર તમારા માથા નીચે ઓશીકું મેં મૂકી આપ્યું હતું.

11. ટીકીટ ચેકરે પપ્પુને બસમાં વગર ટિકિટે પકડ્યો અને ટીકીટ નાં લેવાનું કારણ પૂછ્યું. પપ્પુએ બસમાં જ લખેલી સુચના બતાવી.’ કોઈ અજાણ્યા માણસ પાસેથી કશું લેવું નહીં.’

12. જેનું address એક અને dress અનેક તે સંસારી. જેનો dress એક અને address અનેક તે સાધુ.

13. અધૂરા સપના પુરા કરવા શું કરવું જોઈએ? જવાબ : ફરીથી સુઈ જવું જોઈએ.

14. ભારતમાં સૌથી વધુ વરસાદ ક્યાં પડે છે? જમીન પર.

15. એક માજી તેના પૌત્રને આશિર્વાદ આપતા હતા. બેટા એવા કામ કરજે કે લોકો તને ‘ટીવી’માં જુવે, ‘સી.સી.ટી.વી’માં નહીં.

16. ઘરમાં પોતું થતું હોય ત્યારે અમુક લોકો એ રીતે પગ મુકતા મુકતા નીકળે છે કે જાણે નકસલવાદીઓએ સુરંગ પાથરી હોય.

17. અગરબત્તી બે પ્રકારની હોય છે. એક ભગવાન માટે અને બીજી મચ્છર માટે.  તકલીફ એ છે ભગવાન આવતા નથી અને મચ્છર જતા નથી  ....😊😊

Old age and life with diaper

*અમૂક ઉંમર પછી સૌથી લાંબુ અંતર.....આપણી પથારી થી આપણા વોશરૂમ સુધી નું હોય છે.....,*

*ત્યારે ફક્ત આંખો જ નહીં ..., ચાદર પણ ભીની થાય છે......, ઓશિકા, ગાદલાં, કપડાં બધું જ પલળે છે....!,*

*બાળપણ મા ડાયપર માં થી માંડ નીકળેલા આપણે.. ફરી પાછા ડાયપર માં પ્રવેશી એ છીએ.. ફરી પાછું આપણી પાસે કોઈ આવે ને ડાયપર બદલી દે, એની રાહ જોવાની....,ડાયપર ની સાઈઝ સિવાય કશું જ બદલાતું નથી...* 

*એ તબક્કે કબાટ માં પડેલા પ્રોપર્ટી ના ડોક્યુમેન્ટ્સ અને ચેકબુક.... ઈચ્છે તો પણ આપણી મદદ નહિ કરી શકે.....!,*

*વોશરૂમ માં નખાવેલા મોંઘાદાટ કમોડ અને બાથરૂમ ફીટીંગ્સ, ચાલી ને આપણા સુધી આવી પણ નહીં  શકે... મહેનત કરીને મેળવેલી બધી જ લક્ઝરી લાચાર થઈ ને આપણ ને જોયા કરશે અને આપણ ને વોશરૂમ સુધી જવા ની લક્ઝરી પણ નહિ મળે...*

*ત્યારે જિંદગી આપણા વશ માં નહીં  હોય ....અને આપણે પોતે પથારી વશ હોઈશું....!*

*જીવતર ના બોર્ડ ની પરીક્ષા નું સાચું રીઝલ્ટ ત્યારે ખબર પડશે....*

*ધીમા અવાજે એક જ વાર બોલાવીએ અને ઘર ના કોઈપણ ખૂણે થી ઘરની જ કોઈ વ્યક્તિ જો બેડપેન (BedPan) લઈને હાજર થઈ જાય.. તો સમજવું કે.....આપણું ઇન્વેસ્ટમેન્ટ યોગ્ય જગ્યાએ હતું...*

*જુવાની ના દિવસો માં જે સંબંધ હાથ માં ચા અને ચહેરા પર સ્મિત લઈને આપણી તરફ દોડતો..., એ જ સંબંધ જો હાથ માં બેડપેન અને ચહેરા પર વ્હાલ લઈને આપણી તરફ દોડતો હોય તો બેંક ના સ્ટેટમેન્ટ વગર પણ આપણે સમજી જવું જોઈએ કે આપણે સમૃદ્ધ છીએ.....*

🙏🌺🙏

Son is son

!!    *મારો દીકરો ઘરનો ગૃહસ્થંભ*    !!આજકાલ " *મારી દીકરી મારુ અભિમાન* " ખાસ્સુ ચાલ્યુ છે,  એના સંદર્ભે થોડી વાત .. આપણા *સમાજમા* અત્યારે એવુ વાતાવરણ ઉભુ થયુ છે અથવા કરવામા આવ્યુ છે કે,જે *પૂણ્યશાળી* હોય એના ઘરમા જ *દિકરી* હોય, તો શું *દિકરો* હોય એ *પાપી* ??આમ કહીને આપણે *દિકરાને* અન્યાય કરીએ છીએ, *ઉતારી પાડીએ* છીએ.......જ્યારે *હકિકત* એ છે કે અમુક અપવાદને બાદ કરતા સામાજિક બધીજ *જવાબદારી* એક *દિકરો* જ ઉઠાવે છે...સામાન્ય રીતે એવુ કહેવાય છે કે જેટલી *લાગણી દિકરીને* હોય તેટલી *દિકરાને* ન હોય, પરંતુ........એ તો પ્રકૃતિએ *પુરુષનુ* ઘડતર જ એવુ કર્યુ છે..વાત રહી *માં-બાપને* વૃદ્ધાશ્રમમાં મોકલવાની.. શું *પરણ્યા* પહેલાં કોઈ દીકરાએ પોતાના *માં બાપને* તરછોડીને *વૃદ્ધાશ્રમમાં* મૂક્યા હોય એવુું સાંભળ્યું છે ?... ના..કેમકે એની પાછળ પણ *દીકરાની પત્ની* નો જ હાથ હોય છે..( _કે જે કોઈક પિતાની લાડલી , મહાન, સ્વર્ગની પરી, અને વ્હાલનો દરિયો એવી દીકરી જ હોય છે ખરું ને_!)બીજી એક *મહત્ત્વની વાત* કે, જેટલુ આપણે *દીકરી જમાઈ* સાથે એડજસ્ટ કરીએ છીએ તેટલુ *દીકરા વહુ* માટે કરીએ છીએ ??*એક વાર કરી તો જુઓ*... *દીકરી* લગ્ન પછી *સાસરે* જતી રહેશે!પણ...*દીકરો* આખુ જીવન *સંઘર્ષ* કરી *મા બાપની* સેવા કરે છે...તથા..તેના *પરીવાર* માટે રાત દિવસ *મહેનત*  કરી પોતાનું આખુ જીવન *મા બાપ* તથા પરીવાર માટે *સમર્પણ* કરે છે...     *દીકરો એટલે શું* ???*દીકરો* એટલે પાંગરેલી *કૂંપણ*...*દીકરો* એટલે પહાડ જેવી *છાતી* પાછળ ધબકતું *કોમળ હૈયુ*...*દીકરો* એટલે *ટહુકાને* ઝંખતુ વૃક્ષ...*દીકરો* એટલે *તલવારની મૂઠ* પર કોતરેલું *ફુલ* 🌸...*દીકરો* એટલે માં બાપ સહિત પૂરા *પરિવાર* ને પોતાના ખભે લઈ જતો *ભીમસેન*....આ *ડીઝીટલ* યુગમાં દીકરીનું  રુદન What's app, face book, ની દિવાલને ભિંજવતું હોય છે,પણ *દીકરાનું રુદન* એનાં ઓશિકાની કોરને પણ પલાળતુ નથી!!!કહેવાય છે કે *દીકરીને ચાહતા* રહો *સમજવાની* જરુર નથી.......હું કહુ છું *દીકરાને* બસ *સમજી લો*...આપોઆપ *ચાહવા* લાગશો....!!  *મારો દીકરો* *મારું અભિમાન*

Brakes of life

Once in a physics class, the teacher asked the students, “Why do we have brakes in a car?”Varied answers were received:“To stop”“To reduce speed”“To avoid collision” etc.,But the best answer was,“To enable you to drive faster”Give it a thought.For a moment assume you have no brakes in your car then how fast will you drive your car?It’s because of brakes that we can dare to accelerate, dare to go fast and reach destinations we desire. At various points in life, we find our parents, teachers, mentors & friends etc. questioning our progress, direction or decision. We consider them as irritants or consider such inquiries as “brakes” to our ongoing work.But, remember, it’s because of such questions (periodical brakes) that you have managed to reach where you are today. Without brakes, you could have skid, lost direction or met with an unfortunate accident. I am deeply and sincerely grateful to all my priceless BRAKES .Appreciate the “brakes” in your life. Without them we wouldn't be " where" we are today.😊😊

How a senior citizen shoud live

S E N I O R    C I T I Z E N S - 2021*▪When you get old, never teach anyone anything, unless requested, even if you are sure you are right. ▪Do not try to help unless asked for. Just be ready & available for it if possible.▪️Do not give unsolicited opinion all the time.▪️Do not expect everyone to follow your opinion, even though you feel your opinion was the best...▪Don't impose yourself on anyone on any subject. ▪Don't try to protect your loved ones from all the misfortunes of the World. Just love them & pray for them.▪Don't complain about your health, your neighbours, your retirement, your woes all the time.▪Don't expect gratitude from children. ▪There are no ungrateful children, there are only stupid parents, who expect gratitude from their children. ▪Don't waste your last money on anti - age treatments. It's useless.▪Better spend it on a trip. It's always worth it.▪Understand new technologies, obsessively follow the News, constantly study something new, a new skill, a new dish, a new indoor game, do not fall behind in time. ▪Don't blame yourself for whatever happened to your life or to your children's lives, you did everything you could.▪Preserve your dignity & integrity in any situation, till the end. ▪Do your best, my senior Peers. This is very important. Remember, you're still alive, someone needs you. Do your best & leave the rest to The Almighty.▪I guess some friends are already following these tips. This is what is known as ‘ageing gracefully’ 🙏

From pen of a student

ધોરણ પાંચ સુધી સ્લેટ ચાટવાથી*કેલ્શિયમની ઉણપ પૂરી કરવી*  એ અમારી કાયમી ટેવ હતી..!*અને ભણવાનો તણાવ ?પેન્સિલનો પાછલો હિસ્સો ચાવી ચાવીને* તણાવમુક્ત થઈ જતા હતા..!👍😂અને હા ... ચોપડીઓની વચ્ચે *વિદ્યાના ઝાડનું ડાળું અને મોરના પીંછાંને મૂકવાથી અમે હોંશિયાર થઈ જઈશું* એવી દૃઢ માન્યતા હતી..!😊અને *કપડાના થેલામાં ચોપડા ગોઠવવા એ અમારું આગવું કૌશલ્ય હતું.*ચોપડા ગોઠવવા એ જ એ *જમાનામાં હુન્નર મનાતું હતું.*અને .. ચોપડાઓ ઉપર *પૂંઠા ચડાવવા એ અમારા જીવનનો વાર્ષિક ઉત્સવ હતો* ‌...😂  અને માતા-પિતાને અમારા ભણતરની તો *કોઈ ફિકર કે ચિંતા જ નહોતી.*👍વર્ષોના વર્ષ વીતી જતા છતાં અમારા માતા-પિતાનાપાવન પગલાં ક્યારેય *અમારી સ્કૂલ તરફ પડતા ન હતાં.*અને અમારા દોસ્તો મજાના હતા.જ્યારે *સાયકલ લઈને જતા હતા ત્યારે એકને ડંડા પર અને બીજાને કેરિયર પર બેસાડતા* અમે કેટલીયે મંઝિલો ખેડી હશે,એ અમને યાદ નથી ...પરંતુ થોડી થોડી બસ *અસ્પષ્ટ યાદો અમારી સ્મૃતિ પટલ પર છે...!*એ જમાનામાં *ટેલિવિઝન નવાનવા આવ્યા હતા.*કોઈક કોઈકના ઘરે જ ટેલિવિઝન હતા.*જોવા જઈએ તો ક્યારેક ક્યારેક  અમને કાઢી મૂકવામાં પણ આવતા.*છતાં અમને ક્યારેય*અપમાન જેવું લાગતું ન હતું*નિશાળમાં *શિક્ષકનો માર ખાતા કે અંગૂઠા પકડતા ક્યારેય શરમ કે સંકોચ* નથી અનુભવ્યો કારણ કે ....તે વખતે ક્યારેય *અમારો "ઇગો" હર્ટ નહોતો થતો.*કારણ કે ... અમને ખબર જ નહોતી કે  *ઇગો કઈ બલાનું* નામ છે ?👍🏻👍🏻😀*માર ખાવો એ અમારા જીવનની દૈનિક સહજ પ્રક્રિયા* નો ભાગ જ હતો...!*મારવાવાળો અને માર ખાવાવાળો..બંને ખુશ થતા હતા* કારણ કે ..એકને એમ હતું કે *ઓછો માર ખાધો* ..અને બીજાને એમ થતું હતું કે *અમારો હાથ સાફ થઈ ગયો*..!આમ બંને ખુશ...!😂😂અમે ક્યારેય અમારા *મમ્મી પપ્પા કે ભાઇ-બહેન ને એવું ન બતાવી શક્યા કે ...અમે તેમને કેટલો પ્રેમ કરીએ છીએ.*આજે અમે *દુનિયાના ઉતાર-ચઢાવનો હિસ્સો બની ચૂક્યા છીએ*અમે *જે જીવન જીવીને આવ્યા છીએ, તેની સામે*હાલનું જીવન કાંઈ જ નથી.અમે *સારા હતા કે ખરાબ*....એ ખબર નથી પણ...અમારો *પરિવાર અને અમારા મિત્રો એક સાથે હતા* એ જ મહત્વનું હતું...!અને એ જે *આનંદ દિવસનો ભાથું આજે પણ અમારી ઈમ્યુનીટી વધારી* આપે છે.😉હંમેશા ખુશ રહો મસ્ત રહો.😃😜       --- *એક વિદ્યાર્થીની કલમે*✍️

JOHN D. ROCKEFELLER

He was once the richest man in the world. The first billionaire in the world.By age 25 he controlled one of the largest oil refineries in the U S. By age 31 he had become the world’s largest oil refiner. By age 38 he commanded 90% of the oil refined in the U.S. By the time of his retirement at age 58, he was the richest man in the country.By the time he died, he had become the richest man in the world. As a young man, every decision, attitude, and relationship was tailored to create his personal power and wealth. But at the age of 53 he became ill. His entire body became racked with pain and he lost all of his hair. In complete agony, the world’s only billionaire could buy anything he wanted, but he could only digest milk and crackers. An associate wrote, "He could not sleep, would not smile and nothing in life meant anything to him." His personal, highly skilled physicians predicted he would die within a year. That year passed agonizingly slow. As he approached death he awoke one morning with the vague remembrances of a dream about not being able to take any of his successes with him into the next world. The man who could control the business world suddenly realized he was not in control of his own life. He was left with a choice. He called his attorneys, accountants, and managers and announced that he wanted to channel his assets to hospitals, research, and mission work. On that day John D. Rockefeller established his foundation. This new direction eventually led to the discovery of penicillin, cures for malaria, tuberculosis and diphtheria. But perhaps the most amazing part of Rockefeller’s story is that the moment he began to give back a portion of all that he had earned, his body’s chemistry was altered so significantly that he got better. It looked as if he would die at 53 but he lived to be 98. Rockefeller learned gratitude and gave back the vast majority of his wealth. Doing so made him whole. It is one thing to be healed. It is another to be made whole.He began to attend Church, cleaning the church building until he died!  Before his death, he wrote this in his dairy: "I was early taught to work as well as play,My life has been one long, happy holiday;Full of work and full of playI dropped the worry on the wayAnd God was good to me everyday!"I hope the true story of the life of this man, who happens to be the first billionaire, will make many wealthy ones or those chasing wealth have a rethink to show more LOVE to mankind. Why must we be wicked towards fellow humans to the point of killing instead of seeking ways to help? Why must we steal from others when we can rather Give to them? The lack of love amongst us must end. The greed and covetousness must stop. Let us always remember that, in this world everything is money but thinking deeply, money is not everything in this world. Let us learn how to give to the poor and needy in our society, indeed, GIVNG IS  LIVING !!!

Medical practice in India

ભારત ની આરોગ્ય સેવા ની અધોગતિ :- 

ડો સચિન લંડગે ની પોસ્ટ નું ગુજરાતી ભાષાંતર અને વિચાર વિસ્તાર  ડો પ્રદીપ જોશી એમડી ભાવનગર દ્વારા 

જેમ હોટેલ શરૂ કરવા એમબીએ થવું જરૂરી નથી પણ પૈસા નું રોકાણ કરી અનેક એમબીએ ને નોકરી એ રખાતા તેમ હવે હોસ્પિટલ બનાવા કે ચાલુ કરવા ડોકટર હોવુ જરૂરી નથી !!

નફાખોર વેપારીઓ ધનપતિઓ અને માલેતુજાર કોર્પોરેટ્સ આ વાત સારી રીતે જાણે છે.મોટી મોટી ઇમારતો ને રૂડા રૂપાળા કે જીભે ન ચડે તેવા નામો આપી એડવાન્સ વર્લ્ડકલાસ હેલ્થકેર કે કોઈ દિવંગત વ્યક્તિ ના નામે હોસ્પિટલ બનાવી સદાવ્રત નો દેખાવ કરી કરોડો ઈન્ફ્રાસ્ટ્રક્ચર અને સાધન સામગ્રી તથા ખોટા ઠઠારા પાછળ ખર્ચે પણ ડોકટરો ની ગુણવત્તા પાછળ સૌથી ઓછો ખર્ચ કરે .

સૌથી નવોદિત જુનિયર ડોકટરો કે જેઓ કમિશન અને શેરિંગ ના દળદલ માં જલ્દી ફસાઈ જાય તેને નોકરી અને શેરિંગ માં રાખવામાં આવે. આવા નવા પૈસા બનાવતા મશીનો ખુબ ચાલવા મંડ્યા સફળ પણ થયા કારણકે તેણે માલેતુજારો ને શ્રેષ્ઠ સારવાર ખરીદી શકાય ની ભ્રમણા માં નાખ્યા અને મધ્યમ તથા સમાજ ના પછાત લોકો ને મેડીકલેઇમ કેશલેસ અને અમૃતમ કાર્ડ ના લાભાર્થી તરીકે લપેટયા.માંદગી અને મૃત્યુ ના ખૌફ નું માર્કેટિંગ એટલી કુશળતા થી કરવામાં આવ્યું કે લોકો ડર કે આગે જીત નહિ હાર હૈ માં જીવવા લાગ્યા.

પરિસ્થિતિ માં વળાંક  1992 થી આવવાની શરૂઆત થયી

જ્યારે કોઈ હજારો લાખો કરોડ નું રોકાણ કરે ત્યારે નફો કરવો એ પહેલું લક્ષ સ્વાભાવિક જ હોય અને તે માટે સતત દર્દીઓ નો પ્રવાહ ચાલુ રાખવો પડે. ભરેલા ખાટલા બાટલા રિપોર્ટ્સ ઓપરેશનો અને પ્રોસીઝર્સ ની ભરમાર કરવી પડે. ભારતીય સમાજ જાહેરાત અને ભ્રષ્ટચાર ની અસર માં તરત આવી જાય તેવી તાસીર ધરાવતો સમાજ છે. દરેક માર્કેટિંગ ની આવડત અને યોજના તે દિશા માં વાળવી પડે..દર્દીઓ ને ખેંચી લાવવા,પ્રોસીઝર અને ઓપરેશન માટે તેમની પાસે પૈસા ભરાવવા અને આ માટે દૂર અંતરિયાળ વિસ્તારો માં ફ્રી કેમ્પ ના રૂપકડા નામે તિકડમ ચલાવાયા અને મફત શબ્દ જ એટલો આકર્ષક છે કે મોટા ભાગ ના કતલખાને જતા બકરા ની જેમ ફસાયા. 

વ્હોલ બોડી ચેકઅપ કોર્પોરેટ ચેક અપ જેવા રૂપકડા મથાળા હેઠળ ભણેલ ગણેલ ,આરોગ્ય પ્રત્યે બેફિકર અને આરોગ્ય સમસ્યા થી પેનિક અનુભવતા લોકો ના ટોળા ને આકર્ષવામાં આવ્યા.મેનેજરો પીઆરઓ ની ફૌજ પ્રાઇવેટ ડોકટરો ને મળી દાખલ કરવા ટેસ્ટ કરાવવા કે પ્રોસીઝર માટે દર્દીઓ મોકલી બદલામાં પ્રોફેશનલ ફી ના નામે તગડા કમિશનો ઓફર કરવા લાગ્યા. 

સામન્ય માંદગી જેનો ઈલાજ નાના ગામ ના દવાખાના કે નાની હોસ્પિટલ માં પણ થઈ શકે તેમ હોય તેને મોટા શહેરો માં રીફર કરી ઓછી મહેનતે વધુ રોકડી કરવાની માનસિકતા નાના ગામ ના ડોકટરો એ પણ કેળવી લીધી અને દર્દીઓ પણ ગર્વ થી સારવાર માટે કેટલા વીઘા જમીન કે કેટલા તોલા સોના ના ઘરેણાં વેચ્યા કે ગીરવે મુક્યા તેની વાર્તા ગર્વભેર કરવા માંડ્યા. સરકારી આરોગ્ય વ્યવસ્થા ની અપૂરતી સગવડતા કે સાવ ગેરહાજરી ને કોઈ સવાલ ના પૂછાયા. મેડીકલેઇમ હોય તે લોકો પોતે હોસ્પિટલ અને ડોકટરો ના માલિક હોય તેમ વર્તવા લાગ્યા. તેઓ હોસ્પિટલ અને ડોકટર ની પસંદગી કરી તેમના પર જાણે બહુ મોટો ઉપકાર કર્યો હોય તેવો અભિગમ રાખવા માંડ્યા અને ખર્ચો કરીએ એટલે સારું અને શ્રેષ્ઠ પરિણામ મળવું જ જોઈએ એ સર્વસામાન્ય અપેક્ષા બની ગઈ. ધમકીઓ,મારામાર     ,માથાકુટ અને ફિરોતી ની માંગણી રોજ નો ઉપદ્રવ બની ગયા

મેડિકલ સેવાઓ ને ગ્રાહક સુરક્ષા ના દાયરામાં લેવા નો ફેંસલો એ અલ્પશિક્ષિત,ગરીબી અને રાજકારણ ના ચંચુપાત પીડિત આરોગ્યસેવા ના કોફીન માં છેલ્લા ખીલા નું કામ કર્યું.ડોકટરો હવે ફક્ત ક્લિનિકલ જજમેન્ટ થી નિદાન અને સારવાર આપતા અચકાવા લાગ્યા કારણકે દર્દીઓ અને ન્યાયાલય સબીતી રૂપે રિપોર્ટ્સ માંગવા માંડ્યા. આ કારણે બિનજરૂરી રિપોર્ટ્સ કરવાની મજબૂરી ઉભી થયી. પ્રમાણભૂત નિદાન પ્રક્રિયા અને સારવાર એ પરંપરાગત ક્લિનિકલ મેડિસિન ના દાયકા જુના વિજ્ઞાન ને હરાવી દીધું.ડોકટર અને દર્દી વચ્ચે નો સબંધ શંકાશીલ બન્યો અને સબંધ નો દાયરો વધતો ગયો.

તેમ છતાં કેટલાક પ્રમાણિક એથીકલ ડોકટરો એ પોતાના નાના ક્લિનિક હોસ્પિટલ નર્સિંગ હોમ ચાલુ રાખી સમાજ ને જરૂરી સેવાઓ આપવી ચાલુ રાખી.વ્યાજબી નિમ્નત્તર ભાવ માનવતા અને આપસી સબંધો ને માન આપી દસકા ઓ અને દાયકાઓ ના સબન્ધ જાળવી રાખ્યા.

ક્લિનિકલ એસ્ટેબલિશમેન્ટ એકટ એ આવી સસ્તી સારી નાની હોસ્પિટલો ની કમર તોડી નાખી કારણકે આરોગ્ય સેવા નું આંધળું પશ્ચિમિકરણ ભારતીય હોસ્પિટલો માટે પશ્ચિમી ધારાધોરણ નો હઠાગ્રહ ને કારણે વધુ લાઇસન્સ, 30 થી વધુ પરમિશનો (ચા પાણી ના વહીવટ સાથે ) પેપર વર્ક અને ઈન્ફ્રાસ્ટ્રક્ચર ના તોતિંગ ખર્ચાઓ ના કારણે આરોગ્ય સેવા વ્યાજબી ભાવે ઉપલબ્ધ કરવી અશક્ય બની ગઈ. પશ્ચિમિકરણ નું આંધળું અનુકરણ તબીબી સેવાઓ ના ચાર્જીસ માં લાગુ ના કરાઈ. દર્દી અને સગાઓ તો આ વધતા ખર્ચ માટે કોઈ રાજકારણી કોર્પોરેટ કે વેપારી ને નહિ પણ ડોકટર નેજ જવાબદાર ગણે અને તેનેજ બલી નો બકરો બનાવી દેવાયા.બધા ડોકટરો વિલન તરીકે ચિતરાઈ ગયા .

નાના ક્લિનિક અને હોસ્પિટલો ને નેસ્તનાબુદ કરવાની યોજના સફળ થઈ રહી છે જે રીતે નાના દવાખાના કે હોસ્પિટલો ચલાવવામાં અડચણો ઉભી થતી જાય છે અને કામ કરવું અઘરું થતું જાય છે એ જોતાં આવતા દસકા માં ભાગ્યેજ કોઈ ડોકટર પોતાનું નાનું ક્લિનિક કે હોસ્પિટલ ચલાવવા રાજી હશે. અત્યારે જ અસંખ્ય નાના ક્લિનિક અને હોસ્પિટલો બંધ થઈ ચૂક્યા છે અને ડોકંટરો વિશાળ કોર્પોરેટ હોસ્પિટલો સાથે જોડાવા મને કમને મજબુર બન્યા છે. તેમનો હોસ્પિટલ પોલિસી કે બીલિંગ પર કોઈ કાબુ હોતો નથી કોઈ પણ પ્રશ્ન પૂછનાર કે આંગળી ચીંધનાર ને રાતોરાત પાણીચુ આપી દેવા માં આવે છે.મોટા ભાગ ના લોકો ને ખબર નથી કે પોતે જે લાખો ખર્ચ્યા બીમારી પાછળ તેના 10% થી પણ ઓછો ભાગ સારવાર કરનાર તબીબ ને મળતો હોય છે અને જો કોઈ ડોકટર દર્દી ની આર્થિક સ્થિતિ જોઈ બિલ ઘટાડવા અરજ કરે તો આ 10% જે તેનો હક છે તેમાંથી રકમ કાપી બિલ ઓછું દેખાડાય છે જ્યારે કોર્પોરેટ હોસ્પિટલ એક નયો પૈસો પણ જતો કરવા તૈયાર નથી હોતા. 

મેડીકલેઇમ ક્ષેત્રે પણ ઘણા પ્રશ્નો અને અડચણો છે. ઘણાખરા લોકો ને મેડિકલેમ કવરેજ હેઠળ લેવા કંપનીઓ તૈયાર નથી હોતી જ્યારે બીજા છેડે કેટલાક ડોકટરો દર્દીઓ અને કોર્પોરેટ હોસ્પિટલો તેનો દુરુપયોગ કરે છે. ખોટા મેડીકલેઇમ ના દાવા અને ચૂકવણીઓ અંતે તો સાચું કરી પ્રીમિયમ ભરનાર લોકો ની કમર જ તોડી નાખે છે કારણકે પ્રીમિયમ આવા દાવા ઓ ને કારણે સતત વધતા જાય છે. મેડીકલેઇમ કંપનીઓ ને પણ નફો કરવાનો હોય છે આથી તેઓ બિલ ની ઘણીખરી રકમ ચૂકવતા નથી આથી દર્દી અને હોસ્પિટલ વચ્ચે ઘર્ષણ વધે છે અને વિશ્વસનીયતા ઘટે છે વળી આવા ઓછી રકમ ના બિલ પાસ થયા હોવાથી કોર્પોરેટ હોસ્પિટલો તોતિંગ બિલ બનાવે છે જેથી ઓછી રકમ પાસ થાય તો પણ પોતાનો માર્જીન મેળવી શકે અને આ માટે તેઓ ડોકટર અને સારવાર નું અવમૂલ્યન કરતા જાય છે જેથી માર્જીન વધે.

મોટી કોર્પોરેટ હોસ્પિટલો ને એવા સ્પેશિયાલિસ્ટ તબીબો જોઈએ છે જે ઓછા દામે પોતાની શરત મુજબ વધુ કામ કરે અને હોસ્પિટલ ને કમાવી આપે. પ્રાઇવેટ મેડિકલ કોલેજો માંથી ડોનેશન આપી પાસ થયેલા, પરદેશ ની અજાણી મેડિકલ કોલેજો ની કોઈ અનુભવ કે ઓછું જ્ઞાન મેળવેલા ડોકટરો ઓછી આવડત આત્મવિશ્વાસ ધરાવતા હોય એ સામાન્ય પગારે હોસ્પિટલો ને મળી રહે છે. સરકારો એ પણ સરકારી મેડિકલ કોલેજ માં બેઠકો વધારવા ને બદલે રાજકારણીઓ ના પીઠબળ વાળી પ્રાઇવેટ મેડિકલ કોલેજો ને ઉત્તેજન આપ્યું અને સમાજે પણ મેડીકલ સીટ ખરીદી શકાશે અને પોતાનો દીકરો કે દીકરી ડોકટર બનશે એ સ્વપ્ન સાકાર થતા એનો કોઈ વિરોધ ન કર્યો. મેરીટ વગર કે ઓછા મેરીટ અને યોગ્યતા વગર માં બહુ ઓછા ડોકટરો પોતાના કૌશલ્ય થી દર્દીઓ કે સમાજ નું ભલું કરી શક્યા.

જમીન ના મોંઘા ભાવ, બિલ્ડીંગ ના ભાવ, ઘરવેરો,વ્યવસાય વેરો, લાઈટ ના બિલ વગેરે વગેરે વ્યવસાયિક ધોરણે કોઈ સબસીડી વગર ભરતા તબીબો પાસે થી સમાજ અને સરકારે હમેશા આર્થિક ઉપાર્જન ને મહ્ત્વતા આપ્યા વિના સતત સેવા કરે એવીજ અપેક્ષા રાખી.ડોકટરો પણ એ સમાજ નું પ્રતિબિંબ છે જેમાં આપ સૌ રહો છો. કદાચ તે સાચી અને સારી રીતે જીવવા માટે પણ લાંચ રીશ્વત આપવા મજબુર બને છે અને વિવશ પણ.

આનો અર્થ એવો જરા પણ ના કરશો કે બધા ડોકટરો પ્રમાણિક અને દૂધે ધોયેલા છે.કેટલાક કોર્પોરેટ બ્રાન્ડસ્ બની ચૂકેલા મોટા ડોકટરો ની નીતિ રિતી પણ આલોચના ને પાત્ર હોય છેજ.

ભૂતકાળ માં મોટાભાગ ના ડોકટર લોકો સીધી કે આડકતરી રીતે પુષ્કળ કમાતા હતા.હવે એ દિવસો ગયા જ્યારે આખા શહેર માં આંગળી ના વેઢે ગણાય તેટલા નિષ્ણાતો ધનકુબેર બની જીવતા. હવે તો દરેક ક્ષેત્રમાં કેટલાક સારું કમાય કેટલાક ઠીકઠીક અને કેટલાક મુશ્કેલી માં જીવતા હોય તેવુ પણ બને. મોટા ભાગ ના નાના ક્લિનિક કે હોસ્પિટલ ધરાવતા ડોકટર માંડ માંડ બે છેડા ભેગા કરી રહ્યા છે અથવા મેડિકલ પ્રોફેશન છોડી ચુક્યા છે

હાલ તો દર્દીઓ પણ સાચી સારી અને એથીકલ સારવાર ની સરાહના નથી કરતા.એમને જોઈએ છે એક છત નીચે બધી લકઝરી સગવડો અને સવલતો, તાલીમ બદ્ધ સ્ટાફ,કેશલેસ મેડીકલેઇમ અને છતાં તળિયાના ભાવ....હવે આમાં નાની હોસ્પિટલો મોટી હોસ્પિટલો સામે કઇ રીતે ટકી શકે ???

થોડા મહિનાઓ કે વરસ માં નાની હોસ્પિટલ ક્લિનિક્સ પ્રાઇવેટ ડોકટરો શોધ્યા નહિ જડે.ફક્ત બેજ વિકલ્પ હશે લોકો પાસે મોટી કોર્પોરેટ હોસ્પિટલ્સ અથવા સરકારી હોસ્પિટલ્સ....

પ્રજા અને ડોકટરો ને એકબીજા ના દુશ્મન બનાવી તેમની વચ્ચે ની ખાઈ પહોળી કરી મોટી ક્રોપોરેટ હોસ્પિટલ્સ અને મેડીકલેઇમ કંપનીઓ તગડા નફા કમાતી રહેશે 

ડો સચિન લંડગે 

એનેસ્થેટીસ્ટ એહમદનગર ની પોસ્ટ નું ગુજરાતી ભાષાંતર અને વિષય વિસ્તાર ડો પ્રદીપ જોશી એમડી ફિઝિશિયન ભાવનગર ગુજરાત દ્વારા

Let us sit with God

*પ્રભુ પાસે બેસો*

ના, જરૂરી નથી કે મંદિરમાં, 

ઘરના જ કોઈ ખૂણે, 

સોફા પર, 

જગ્યા કોઈ પણ હોય, 

પણ ત્યાં થોડી શાંતિ હોય.

ભગવાન સાથે તાદાત્મ્ય કેળવવાની અનુકૂળતા હોય. 

બસ તે જ તમારા માટે મંદિર .

*પ્રભુ પાસે બેસો;*

જેમ એક દીકરો પોતાની માં પાસે બેસે.

કોઈ માંગણી નહિ, 

ફરિયાદ નહિ, 

વાયદાઓ નહિ, 

ઈચ્છાઓ નહિ, 

અપેક્ષાઓ નહિ.

*પ્રભુ પાસે બેસો;*

તેમને પૂછો,

તમે ખુશ છો, 

મારુ જીવન જોઈને ? 

શું હું તમને ગમે તેવું જીવન જીવું છું ? 

હોંશિયાર નહિ, 

સહજ બનો. 

ચતુર નહિ, 

સરળ બનો. 

*પ્રભુ પાસે બેસો.*

દિલ ખોલીને બેસ. 

પોતાના દુર્ગુણો સમાજ પાસે ભલે છુપાવો,

પણ ભગવાન પાસે ના છુપાવો,

જેવો છો તેવો જ બનીને બેસો.

*પ્રભુ પાસે બેસો;*

 રોવું આવે તો રડી લો,

હસવું આવે તો હસી લો,

કઈ ના સમજાય તો ચૂપ-ચાપ, છાનો-છપનો બેસો,

 પણ એકવાર ભગવાન પાસે બેસો.

આપણે મંદિરે જઈને, 

તીર્થસ્થળે જઈને 

પણ ક્યાં ભગવાન પાસે 

બેસીએ છીએ ? 

આપણે મંદિર અને તીર્થસ્થળે પણ 

પતિ, પત્ની, ભાઈ, કાકા, કાકી, 

ફૈબા, માસા કે મિત્ર પાસે જ 

બેસીએ છીએ.

બહુ થયું હવે કોઈ નહિ, હવે, 

*બસ પ્રભુ પાસે બેસો.*

ખુબ દોડ્યા,

 હવે જરા અમથું થોભીએ.

 ખુબ જોયું બહાર હવે 

થોડું *ભીતર* ડોકિયું કરીએ.

જેને ચાર ધામોમાં શોધ્યા

 તે તમારી ભીતર,

તમારી સાથે, 

*તમારામાં* જ છે.

તમે જ તમારૂ મંદિર ને 

તમે જ તમારા ભગવાન. 

હવે થોડો સમય તમે તમારી સાથે બેસો,

*પ્રભુ પાસે બેસો.*

🙏🙏🙏🙏

Why old people should talk more?

*Why do older people need to talk more?*

A well wisher once told me, that I must talk more when I am old, because there is currently no way to prevent Alzheimer's disease. 

Talking more, may be the only way.

*_There are at least three advantages for the elderly to talk more._* 

*First*, speaking will activate the brain & keep the thinking agile, because language & thinking communicate with each other, especially speaking quickly, which naturally exercises the rapid reflection of thinking & also enhances memory.  

An elderly person who is not talkative, is particularly likely to have Alzheimer's disease.  

Therefore, some people who have retired, are prone to Alzheimer's disease, because they no longer speak.  

*Second*, speaking can release a lot of psychological will, expel mental illness & reduce stress. We often say nothing, but bury it in our hearts & suffocate it. This is the truth. So, it is a good thing to be able to make parents nag more.  

*Third*, speaking can exercise the active facial muscles & at the same time, exercise the throat organs & even the lung capacity, so that it can reduce the decline of eyes & ears & reduce hidden dangers, such as dizziness & deafness.  

To summarize, when one is old, talking as much as possible, being able to interact with people, is the only way to prevent Alzheimer’s disease, because this disease is currently the most terrifying of all diseases for the elderly. There is no way of treatment, as yet.  

Not only is all memory gone, there are no thoughts & even knowing family members is difficult; one becomes a burden to others & is more like a living dead.  

It is hoped that medical development, will solve/treat, this problem soon.

 

*_So, friends, let your parents talk as much as possible & don't dislike the old people nagging; this is also a kind of filial piety._*

Cheers.

Friends, priceless assets.

Happy Friendship Day...

જરૂર પડે તો ખલીલ માથું દઈ દેવાનું,

પણ મિત્રતામાં પાછીપાની નહીં કરવાની.

~ ખલીલ ધનતેજવી

એમાં તમે છો હું છું અને થોડા મિત્ર છે,

એથી જીવન કથાના પ્રસંગો સચિત્ર છે.

– બરકત વીરાણી ‘બેફામ’

ખરેખર ભાગ્યશાળી છું કે મારા એવા મિત્રો છે,

મુહબ્બતના, નિખાલસતાના જે જીવંત ચિત્રો છે.

~ આસિમ રાંદેરી

ચાલ તમારા જેવી જ્યારે કોઈ લલના ચાલે છે,

એવી હાલત થાય છે બસ, મિત્રો જ મને સંભાળે છે…

– ‘સૈફ’ પાલનપુરી

કેમ દુઃખમાં જ યાદ આવે છે ?

મિત્ર, તુ પણ કોઇ ખુદા તો નથી ? !

~ ભરત વિંઝુડા

શ્વાસ કરતાં પણ વધુ વિશ્વાસ છે,

મિત્ર ! તું ભગવાનથી પણ ખાસ છે.

એ ખભો નહિ હોય તો નહિ ચાલશે,

એ ખભો ક્યાં છે ? એ મારો શ્વાસ છે.

– વિવેક મનહર ટેલર

જીવન કે મરણની ગમે તે ઘડી હો

સદ્દનસીબે મિત્રોનાં ખભ્ભા મળે છે.

~ સુધીર દત્તા

*ધારો તો એક પળમાં ઉભા થાય દુશ્મનો*

*બસ, મિત્ર શોધવામાં બહુ વાર લાગે છે.* 

~ *ડૉ. ફિરદૌસ દેખૈયા*

આજીવન પ્રેમ તો ટકે ક્યાંથી ?

મિત્રતા હોત તો જીવનભર હોત

~ ભાવિન ગોપાણી

આપે  છે  દિલાસા અને  રડવા નથી દેતા,

દુ:ખ મારું મને મિત્રો જીરવવા નથી દેતા;

– રઈશ મનીઆર

નભ જેમ અંધકારમાં રહીએ રમેશ , પણ

સૂરજની જેવા મિત્ર મળે ને પ્રકાશ થાય

~ રમેશ પારેખ

અને અંતે ખુમારી આંસુની અકબંધ રહી ગઈ દોસ્ત,

થયેલું એક ક્ષણ એવું કે તું એ લૂછવા આવે.

– જિગર ફરાદીવાલા

નવા દુશ્મનોનું નથી ખાસ જોખમ,

હવે દોસ્તો મારા, કમ થઈ રહ્યા છે.

– અબ્બાસ વાસી ‘મરીઝ’

જે દુશ્મન છે તે દુશ્મન છે, ન સમજો દોસ્તને દુશ્મન

તમોને દોસ્ત દુશ્મનની ખબર ક્યાં છે, કદર ક્યાં છે?

– અમૃત “ઘાયલ”

સમય વિતાવો નહીં દુશ્મનોની ચર્ચામાં,

કે દોસ્તોનું મિલન આ ફરી મળે ન મળે.

~ મરીઝ

એક આવે, જાય બીજો, શું મજા એમાં 'અમીર'

આપણે ત્યાં દોસ્તનો દરબાર હોવો જોઈએ

~ દેવદાસ શાહ 'અમીર

મેં સફાળા બારણું ખોલ્યું હતું

દોસ્ત જ્યારે યાદ તું આવી ગયો

~ 'અગન' રાજ્યગુરુ

જે નથી જાણતા શું છે મોકો

દોસ્ત એવાય છે ઘણા લોકો

– હર્ષ બ્રહ્મભટ્ટ

એ નિશાની છે ખલીલ એક મિત્રની,

એટલે એ ડાઘ મેં ધોયો નથી !

~ ખલીલ ધનતેજવી

🙏🏼🙏🏼🙏🏼

Medicine on death bed

A couple went to the emergency room

With pain in the tummy  and met the doctor in the ER

'How can I help you, Ma'am and Sir?

'Doc, I'm five months pregnant, and I have unbearable pain in the tummy.'

'What is the reason for the pain? doc asked while noting down the points.

'You're the doc here, how should we know,' the husband replied, little annoyed.

'Sorry, usually people have some Googled diagnosis, that's why I asked. Sorry for making any annoyance to you.'

'It's okay doc, she's in real pain, please do something,' hubby replied regaining his composure. 

'What should I do? Doc asked innocently.

'You could check me and find the reason, doc,' she replied with masked irritation.

'Sorry ma'am recently a lady went to a bone specialist with backache problem, and when he tried to touch her back, she lodged a complaint against him for molestation. So, unfortunately, I cannot examine you unless you bring a court order permitting me to examine you,' doc shrugged his arms to show his helplessness.

The dazzled couple looked at each other.

'Why can't you do an ultrasound scan, and see if everything is normal?' The exasperated husband pleaded.

'Good suggestion, wow,  and we have an ultrasound machine here too, but the caveat is that if I do a scan, I would be arrested for sex determination and our machine and hospital will be sealed. I'm very sorry,' the doc shrugged his arms again in total dismay. 

The couple took a deep sigh.

'Please write some drugs for her, she's in real pain, DOC,' husband stood up from his chair angrily and almost tipped the chair over.

'Branded or generics?' Doc replied, keeping his cool.

'How does it matter?' The lady asked meekly, tired of pain, and exhaustion.

'According to new amendments, I being a registered doc cannot write branded medicines, and we don't have generic drugs here, so I'm helpless again.'

'So what should we do?.'

'You can go to any foreign counties of your choice like our politicians,' doc replied while wearing a helmet anticipating a blow at his head.

'Why can't you just admit her?.'

'I can; however, I won't since film star TV anchors, movies and press will blame that, we make money by admitting, doing lab tests and putting on a ventilator, so we stopped admitting unless there's a court order to admit.' Doc said prepared to run away at the slightest of the cue. Many of his colleagues were attacked in the ER recently, and the government did nothing to protect the innocent docs yet.

Exasperated the hubby asked

'WHAT ELSE DO YOU DO SITTING HERE?'

'I FILL UP THE FILES AND PAPERS; we are NABH accredited  REST ARE DONE BY JOURNALISTS, POLITICIANS, PUBLIC, GOOGLE AND CINE ACTORS AND JUDGES.'

Somewhere  in the background

The death knell of modern medicine was heard...

AND MODERN MEDICINE HAD INDEED DIED

Courtesy : social media 

Author : not known

Old age, way to live happily

बढ़ती उम्र पर जॉर्ज कार्लिन की सलाह(अद्भुत संदेश - अंत तक जरूर पढ़ें नहीं तो आप अपने जीवन का एक दिन गवाँ देंगे।) 🌹                   कैसे बने रहें - चिरयुवा1. फालतू की संख्याओं को दूर फेंक आइए। जैसे- उम्र, वजन, और लंबाई। इसकी चिंता डॉक्टर को करने दीजिए। इस बात के लिए ही तो आप उन्हें पैसा देते हैं।2. केवल हँसमुख लोगों से दोस्ती रखिए। खड़ूस और  चिड़चिड़े लोग तो आपको नीचे गिरा देंगे।3. हमेशा कुछ सीखते रहिए। इनके बारे में कुछ और जानने की कोशिश करिए - कम्प्यूटर, शिल्प, बागवानी, आदि कुछ भी। चाहे रेडियो ही। दिमाग को निष्क्रिय न रहने दें। खाली दिमाग शैतान का घर होता है और उस शैतान के परिवार का नाम है - अल्झाइमर मनोरोग।4. सरल व साधारण चीजों का आनंद लीजिए।5. खूब हँसा कीजिए - देर तक और ऊँची आवाज़ में।6. आँसू तो आते ही हैं। उन्हें आने दीजिए, रो लीजिए, दुःख भी महसूस कर लीजिए और फिर आगे बढ़ जाइए। केवल एक व्यक्ति है जो पूरी जिंदगी हमारे साथ रहता है - वो हैं हम खुद। इसलिए जबतक जीवन है तबतक 'जिन्दा' रहिए।7. अपने इर्द-गिर्द वो सब रखिए जो आपको प्यारा लगता हो - चाहे आपका परिवार, पालतू जानवर, स्मृतिचिह्न-उपहार, संगीत, पौधे, कोई शौक या कुछ भी। आपका घर ही आपका आश्रय है।8. अपनी सेहत को संजोइए। यदि यह ठीक है तो बचाकर रखिए, अस्थिर है तो सुधार करिए, और यदि असाध्य है तो कोई मदद लीजिए।9. अपराध-बोध की ओर मत जाइए। जाना ही है तो किसी मॉल में घूम लीजिए, पड़ोसी राज्यों की सैर कर लीजिए या विदेश घूम आइए। लेकिन वहाँ कतई नहीं जहाँ खुद के बारे में खराब लगने लगे।10. जिन्हें आप प्यार करते हैं उनसे हर मौके पर बताइए कि आप उन्हें चाहते हैं; और हमेशा याद रखिए  कि जीवन की माप उन साँसों की संख्या से नहीं होती जो हम लेते और छोड़ते हैं बल्कि उन लम्हों से होती है जो हमारी सांस लेकर चले जाते हैंहमें प्रतिदिन का जीवन भरपूर तरीके से जीने की आवश्यकता है।जीवन की यात्रा का अर्थ यह नहीं कि अच्छे से बचाकर रखा हुआ आपका शरीर सुरक्षित तरीके से श्मशान या कब्रगाह तक पहुँच जाय। बल्कि आड़े-तिरछे फिसलते हुए, पूरी तरह से इस्तेमाल होकर, सधकर, चूर-चूर होकर यह चिल्लाते हुए पहुँचो - वाह यार, क्या यात्रा थी!😊😄 जीवन खुल के जियो

7Short stories about life

*7 short stories shared by Satya Nadella - CEO Microsoft*

1✨✨✨✨

*LOOKING BACK*

✨✨✨

I interviewed my grandmother for part of a research paper I’m working on for my Psychology class. When I asked her to define success in her own words, she said.... *Success is when you look back at your life and the MEMORIES make you smile*

2✨✨✨✨ 

*LOVE CONQUERS PAIN*

✨✨✨✨

After I watched my dog get run over by a car, I sat on the side of the road holding him and crying. *And just before he died, He licked the tears off my face*

3✨✨✨✨

*TOGETHERNESS*

✨✨✨✨

As my father, my three brothers, and two sisters stood around my mother’s hospital bed, my mother uttered her last coherent words before she died. She simply said, *I feel so loved right now. We should have gotten together like this more often*

4✨✨✨✨

*AFFECTION*

✨✨✨✨

I kissed my dad on the forehead as he passed away in a small hospital bed. About 5 seconds after he passed, *I realized it was the first time I had given him a kiss since I was a little boy*

5✨✨✨✨

 *JOY*

✨✨✨✨

When I witnessed a 27-year-old cancer patient laughing hysterically at her 2-year-old daughter’s antics, I suddenly realized that *I need to stop complaining about my life and start celebrating it again*

6✨✨✨✨

*KINDNESS*

✨✨✨✨

A boy in a wheelchair saw me desperately struggling on crutches with my broken leg and offered to carry my backpack and books for me. *He helped me all the way across campus to my class and as he was leaving he said, “I hope you feel better soon.*

7✨✨✨✨

 *SHARING*

✨✨✨✨

I was traveling in Kenya band I met a refugee from Zimbabwe. He said he hadn’t eaten anything in over 3 days and looked extremely skinny and unhealthy. Then my friend offered him the rest of the sandwich he was eating. *The first thing the man said was, “WE CAN SHARE IT”*

MAKE IT A PRINCIPLE OF YOUR LIFE.....

         *CELEBRATE*

         *LIFE* 

         *WITH*

         *GRATITUDE*

Enjoy life after 60

*नमस्कार,**एक 67 वर्षीय रिटायर्ड  अधिकारी द्वारा WhatsApp पर सभी वरिष्ठ साथियों व रिटायर होने वाले साथियों के लिए share किया गया एक उत्तम संदेश::::**कृपया अंत तक अवश्य पढ़ें*..●  *जीवन मर्यादित है और उसका जब अंत होगा तब इस लोक की कोई भी वस्तु साथ नही जाएगी* ● *फिर ऐसे में कंजूसी कर, पेट काट कर बचत क्यों की जाए..? आवश्यकतानुसार खर्च क्यों ना करें...?**जिन अच्छी बातों में आनंद मिलता है वे करनी ही चाहिएँ*●  *हमारे जाने के पश्चात क्या होगा, कौन क्या कहेगा इसकी चिंता छोड़ दें, क्योंकि देह के पंचतत्व में विलीन होने के बाद कोई तारीफ करे या टीका टिप्पणी करे, क्या फर्क पड़ता है..?*   ●  *उस समय जीवन का और मेहनत से  कमाए हुए धन का आनंद लेने का वक्त निकल चुका होगा*●  *अपने बच्चों की जरूरत से अधिक फिक्र ना करें* *उन्हें अपना मार्ग स्वयं खोजने दें**अपना भविष्य उन्हें स्वयं बनाने दें। उनकी इच्छाओं*, *आकांक्षाओं और सपनो के गुलाम आप ना बनें* ●  *बच्चों को प्रेम करें, उनकी परवरिश करें, उन्हें भेंट वस्तुएं भी दें, लेकिन कुछ आवश्यक खर्च स्वयं अपनी आकांक्षाओं पर भी करें*●  *जन्म से लेकर मृत्यु तक सिर्फ कष्ट करते रहना ही जीवन नही है: यह ध्यान रखें*● *आप  ६ दशक पूरे कर चुके हैं, अब जीवन और आरोग्य से खिलवाड़ करके पैसे कमाना अनुचित है क्योंकि अब इसके बाद पैसे खर्च करके भी आप आरोग्य खरीद नही सकते*●  *इस आयु में दो प्रश्न महत्वपूर्ण है: पैसा कमाने का कार्य कब बन्द करें और कितने पैसे से अब बचा हुआ जीवन सुरक्षित रूप से कट जाएगा*●  *आपके पास यदि हजारों एकड़ उपजाऊ जमीन भी हो, तो भी पेट भरने के लिए कितना अनाज चाहिए..?**आपके पास अनेक मकान हों तो भी रात में सोने के लिए एक ही कमरा चाहिए* ●  *एक दिन बिना आनंद के बीते तो, आपने जीवन का एक दिन गवाँ दिया और एक दिन आनंद में बीता तो एक दिन आपने कमा लिया है, यह ध्यान में रखें*●  *एक और बात: यदि आप खिलाड़ी प्रवृत्ति के और खुश-मिजाज हैं तो बीमार होने पर भी बहुत जल्द स्वस्थ होंगे और यदि सदा प्रफुल्लित रहते हैं तो कभी बीमार ही नही होंगे*●  *सबसे महत्व- पूर्ण यह है कि अपने आसपास जो भी अच्छाई है, शुभ है, उदात्त है, उसका आनंद लें और उसे संभाल- कर रखें*●  *अपने मित्रों को कभी न भूलें। उनसे हमेशा अच्छे संबंध बनाकर रखें। अगर इसमें सफल हुए तो हमेशा दिल से युवा रहेंगे और सबके चहेते रहेंगे*●  *मित्र न हो, तो अकेले पड़ जाएंगे और यह अकेलापन बहुत भारी पड़ेगा*●  *इसलिए रोज व्हाट्सएप के माध्यम से संपर्क में रहें, हँसते-हँसाते रहें, एक दूसरे की तारीफ करें.जितनी आयु बची है उतनी आनंद में व्यतीत करें* ● *प्रेम व स्नेह मधुर है उसकी लज्जत का आनंद लें*●  *क्रोध घातक है: उसे हमेशा के लिए जमीन में गाड़ दें*● *संकट क्षणिक होते हैं, उनका सामना करें*●  *पर्वत-शिखर के परे जाकर सूर्य वापिस आ जाता है लेकिन दिल से दूर गए हुए प्रियजन वापिस नही आते*● *रिश्तों को संभालकर रखें, सभी में आदर और प्रेम बाँटें। जीवन तो क्षणभंगुर है, कब खत्म होगा, पता भी नही चलेगा। इसलिए आनंद दें, आनंद लें**दोस्ती और दोस्त संभाल कर रखें* *जितना हो सके उतने “गैट-टूगेदर*(Get-together) *करते रहें**Current situation में भी social distancing रखते हुए Life को Enjoy करें*

Metamorphosis in to Doctor

A small peek into our  good-old-days in Medical College during MBBS.👨🏻‍⚕️👩🏻‍⚕️I'm sure, each of us have our own perspectives and special memories, but here is an attempt to take you through the path of nostalgia to some 'common experiences" which one couldn't escape in the journey towards becoming a Doctor.Here they go..💌📃Receiving the admission to MBBS letter🩸Medical check before admission🪙💴Paying the fee1️⃣The first day of college☠️Anatomy Dissection Hall📚Cunningham / Guyton / Harper📖Chaurasia / Sembulingam / Ambiga Shanmugam🛌Hostel Room👨🏻‍🔬White Coat🚪The Lecture Halls🥵Ragging🤩Hostel wing seniors🤓The nerdy classmates😍Those romantic moments🥰Proposals & Love letters that were never given🫕 Hostel cooking🫓Skipping mess food☕Co-op store Treats🍗Mess extras📺TV room🛵🏍️First bike😭First academic failure🥳Batch Tour🥱All night class test preparation🥶Brain freeze in Vivas📕Daddy Robbins🧐Noticing slide cracks than whats mounted in them😇Cracking Pharmacology Tests with a standard Adverse effects & Contraindication template🥳🍰Birthday nightsMovies with friends🤧Overcoming death of a friend while in college🤫Attending enquiries🎊College festivals🪅Rangolis🔊Elections🎉Cultural Events🎙️Orchestra🏍️🏍️🏍️Bike trips😗Ladies' Hostel🏀Basketball Court🏏College Sports Team🥴First Onstage Presentation🤡Hostel Parties😴Hearing friend's love rambles throughout night😔Sharing room-mates failure/ disappointments and your own✍🏼Class bench inscriptions💌Greeting Cards📧Anonymous Letters🧑🏻‍⚕️Morning Clinical Classes🩺First Stethoscope📔Hutchinson📝Art of History Taking👫🏻👭🏻👬🏻Ward memories💉Pricking own self for Physiology lab🧫Seeing organs in Pathology🗣️Attending Clinical lectures by our favourite Doctors😤Last minute project submissions🥺Long nights of stuying🧋Those 2am tea breaks💞That romantic song 🤭Walking into lecture galleries when the whole class is watching🫂Finding your own gang😇Realising your strengths🎙️🧾Poetry⚖️Results💉Internshipand finally.. 🚶🏻‍♀️leaving college...... and in those 5-6 years, we blossomed from school students into Doctors.👩🏻‍🔬Medical College Days.. a beautiful metamorphosis, of shedding our old self and "becoming" a doctor. 🧑🏻‍🔬.....🥼💃💚

expectations from life

લગભગ 60 વર્ષના એક સજ્જન વ્યક્તિ ડિપ્રેશનથી ગ્રસ્ત હતા ... તેથી તેમની પત્નીએ એક મનોચિકિત્સક ની એપોઇન્ટમેન્ટ લીધી જે જ્યોતિષવિદ્યા પણ જાણતા હતા.એમને કહ્યું કે તેમના પતિ ભયંકર હતાશામાં છે, કુંડળી પણ જુઓ ...

 અને તેઓએ એમ પણ કહ્યું કે મારા પતિને કારણે મને પણ સારુ લાગતું નથી.

 જ્યોતિષે કુંડળી પર ખૂબ ગંભીરતાથી જોયું અને બધું ઠીક લાગ્યું.

 હવે તેમણે કાઉન્સલિંગ શરૂ કરી.  તેમણે કેટલીક અંગત બાબતો પણ પૂછી અને સજ્જનની પત્નીને બહાર બેસવાનું કહ્યું.

 સજ્જન બોલતા ગયા…

 હું ખૂબ પરેશાનછું ...

 ચિંતાઓથી દબાઈ ગયો છું... કામનું દબાણ ...

 ચિલ્ડ્રન્સ એજ્યુકેશન અને આખા પરિવારનું ટેન્શન ...

 હોમ લોન ...

 કાર લોન ...

 કંઇ મન લાગતું નથી ...

 

 દુનિયા તોપને સમજે છે ... પણ મારી પાસે કારતૂસ જેટલા સંસાધનો પણ નથી.

 હું હતાશામાં છું ...

 એમ કહીને  આખા જીવન ની કિતાબ જ્યોતિષની સામે રાખી..

 .

  વિદ્વાન મનોચિકિત્સકે કંઈક વિચારીને પછી પૂછ્યું .... તમે વર્ગ 10 માં કઈ શાળામાં અભ્યાસ કર્યો છે?

 .

 સજ્જને તેને તેની સ્કૂલનું નામ કહ્યું ...

 .

 કાઉન્સેલરે કહ્યું કે તમારે તે શાળામાં જવું પડશે…

 .

 અને ત્યાંથી, તમારે દસમા વર્ગનું જૂનું રજિસ્ટર લાવવું પડશે.

 

 સજ્જન શાળાએ ગયા ... રજિસ્ટર લાવ્યા..

  પછી કાઉન્સેલરે કહ્યું કે રજીસ્ટર માંથી તમારા સાથીઓના નામ લખો અને તેમને શોધો અને તેમની હાલની પરિસ્થિતિ વિશે માહિતી મેળવવાનો પ્રયાસ કરો.  ડાયરીમાં બધી માહિતી લખી અને એક મહિના પછી મળવું 

 કુલ 4 રજીસ્ટર હતા 

 જેમાં 200 નામો હતા ... આખા મહિના દરમ્યાન દિવસ રાત પ્રવાસ કર્યો… નસીબ જોગ તેમના 120 ક્લાસના મિત્રો વિશેની માહિતી એકત્રિત કરવામાં સફળતા મળી.

 

 આશ્ચર્યજનક રીતે તેમાંથી 20% મૃત્યુ પામ્યા હતા.

 .

  13 છોકરીઓ છૂટાછેડા લીધેલી અથવા અલગ રહેતી હતી.

 15% નશો કરેલા હતા જે વાત કરવા જેટલી હાલત માં પણ  નહોતા.

 20% મિત્રોની ખબર ન મળી કે તેઓ હાલમાં ક્યાં છે.

 5% એટલા એટલા બધા ગરીબ નીકળ્યા કે વાતજ ના પૂછો...

 5% એટલા સમૃદ્ધ બન્યા હતા કે જેઓ તેમને મળવા પણ માગતા ન હતા.

  .

 કેટલાક  લકવાગ્રસ્ત, ડાયાબિટીસ, અસ્થમા અથવા હૃદયના દર્દીઓ હતા, 3-4% અકસ્માતમાં તેમના હાથ / પગ અથવા કરોડરજ્જુની ઇજાઓ સાથે પથારીમાં હતા.

 

 2 થી 3% ના બાળકો પાગલ  ... અથવા નકામા નીકળ્યા.

 1 જેલમાં હતો ...

 અને એક 60 વર્ષની ઉંમરે સેટલ થયો તેથી હવે લગ્ન કરવા માંગે છે ...

 એક હજુ સેટ થયેલ ન હતો.. બે વાર છૂટાછેડા થયા પછી પણ ત્રીજા લગ્ન ની વેતરણમાં હતો….

.

મહિના ભર... દસમા વર્ગના બધા રજિસ્ટર ભાગ્યની વેદના જાતેજ જણાવી રહ્યા હતા ...

કાઉન્સિલરે પૂછ્યું, હવે મને કહો કે ડિપ્રેશન કેવું છે ?

 હવે આ સજ્જન ખૂબ સારી રીતે સમજી ગયા છે કે તેમને કોઈ જ બીમારી નથી ...પોતે ભૂખે તો મરી નથી રહ્યા,દિમાગ એકદમ સારું છે.,કોર્ટ -કચેરી-પોલીસ-વકીલો સાથે કોઈ દિવસ પનારો પડ્યો નથી .. પત્ની અને બાળકો ખૂબ સારા છે, સ્વસ્થ છે, તેઓ પોતે પણ સ્વસ્થ  છે.   ડોકટર કે દવાખાના સાથે પણ પનારો પડ્યો નથી.

 *પછી તેમને લાગ્યું કે દુનિયામાં ખરેખર ઘણી બધી મુશ્કેલીઓ છે ... અને હું ખૂબ જ ખુશ અને ભાગ્યશાળી છું…* 

 વિશ્વાસ કરો ... તમારી પાસે જે છે તેટલુંપણ આ દુનિયામાં ખૂબ ઓછા માણસો ના નસીબમાં હોય છે.....એટલમાટે ખુશ રહો, સ્વસ્થ રહો અને હંમેશાં મસ્ત રહો ... *ઉપરવાળા ને હંમેશા યાદ કરતા રહો* .. સંતોષથી મોટી કોઈ સંપત્તિ નથી.... !!

 *ज़िन्दगी गुज़र जाती है, ये ढूँढने में कि ढूंढना क्या है.* 

 *अंत में तलाश सिमट जाती है,इस सुकून में कि जो मिला,* 

 *वो भी कहाँ साथ लेकर जाना है.*

50 + ખાસ વાચે ખુબજ સરસ સ્ટોરી છે.....👆🏼

            🌹 હરિ ૐ....મારા વાલા 🌹

A good joke ( Reality)

😊👍એક રાજા હતો

એણે એક સર્વે કરવાનો 

વિચાર આવ્યો કે  મારા રાજ્યમાં ઘરસંસાર માં પતિનું ચાલે છે કે પત્નીનું ❓

એ માટે એણે ઇનામ રાખ્યુ અને રાજ્ય માં જાહેરાત કરી કે જે ઘરમાં પતિનું ચાલતું હોય એમને ગમતો ઘોડો ઇનામ માં આપશે અને જેને ત્યાં પત્ની ની સરકાર હોય એમને સફરજન મળશે...

એક પછી એક બધા નગરજનો

 સફરજન ઉઠાવવા માંડ્યાં. રાજાને તો ચિંતા થઈ કે શું મારા રાજ્યમાં બધા સફરજન જ છે ⁉️

એવામાં એક મોટી મુછૉ, લાલઘુમ આંખો અને પાંચ હાથ પુરો જુવાન આવ્યો 

અને બોલ્યો..... રાજાજી , મારા ઘરમાં હું કહુ એમ જ થાય.. 

લાવો ઘોડો....😠

રાજા તો ખુશ ખુશ થઈ ગયા.. અને કહ્યું  .. 

જા જવાન, મનગમતો ઘોડો લઇ લે.. 

જવાન તો કાળો ઘોડો લઇને થયો રવાના..

ઘરે પહોંચ્યો અને થોડીવાર થઇ ત્યાં તો દરબાર માં પાછો આવ્યો....

રાજા : કેમ જવામર્દ ,

પાછો કેમ આવ્યો ⁉️

જવાન : મહારાજ,  

ઘરવાળી કહે છે કે... 

કાળો રંગ તો અપશુકનિયાળ કહેવાય. સફેદ રંગ શાંતિ અને પ્રગતિ  નો છે તો સફેદ ઘોડો આપો...

રાજા: ઘોડો મુક 😠

અને સફરજન લઇ ને હાલતી પકડ...

એમ જ રાત પડી. 

દરબાર વીખરાઇ ગયો..

અડધી રાતે મહામંત્રી એ દરવાજો ખખડાવ્યો ...

રાજા : બોલો મહામંત્રી.. 

શું કામ પડ્યુ ❓

મહામંત્રી: મહારાજ ,

તમે સફરજન અને ઘોડો 

ઇનામ તરીકે રાખ્યા એના કરતાં એક મણ અનાજ અને સોનામહોર રાખ્યા હોત તો ખાવામાં કે ઘરના ને ઘરેણાં કરવા કામ તો આવત..

રાજા: મારે તો ઇનામ એ જ રાખવુ હતું 

પણ.... 

મહારાણી એ સુચન કર્યુ 

અને મને પણ લાગ્યું કે 

આ ઇનામ જ વ્યાજબી છે એટલે...

મહામંત્રી: મહારાજ, 

તમારા માટે સફરજન 

સુધારી આપુ...❓

રાજા મરક મરક હસ્યા અને પુછ્યુ.. 

મહામંત્રી આ સવાલ તો 

તમે દરબાર માં 

આજે અથવા સવારે પણ 

પુછી શકતા હતા.. 

તો અત્યારે આવવાનુ કારણ ⁉️

મહામંત્રી: એ તો મારા ગૄહલક્ષ્મી એ કીધું કે 

જાવ અત્યારે જ પુછતા 

આવો એટલે સાચી 

ખબર પડે....

રાજા (વાત કાપી ને) : મહામંત્રી જી , સફરજન તમે હાથે  લેશો કે હુ ઘરે મોકલી આપું ⁉️😁

મોરલ: સમાજ ભલે પુરુષ પ્રધાન હોય પણ સંસાર તો સ્ત્રી પ્રધાન  હતો, 

છે અને રહેશે....

તા.ક. (ખાસ નોંધ)

હું આ પોસ્ટ આવતી કાલે મુકવાનું વિચારતો હતો પણ પત્નિએ કીધું આવતી કાલ કોણે જોઈ છે. એટલે આજે જ મુકી દો....!

અત્યારે બંદા બેઠા બેઠા સફરજન ખાય છે. 🍎🍎🍎🍎🍎

😀😂

Corona a personal hilarious encounter

My friend’s corona experience:*MY HILARIOUS QUARANTINE AND CORONA DAYS*1. It was on 5th April, I posted on my *FB Wall that I had tested Covid POSITIVE, and Was Admitted To Ganga Ram Hospital. *Within 20 minutes, I received 60 LIKES*   (What Super Support!!….)2. Since then, I started receiving *COMMANDS..… “GET WELL SOON* …” (as if I was showing some reluctance in GETTING WELL SOON).3. Many of my friends sent me reassuring messages during the past 4 weeks. One of them read like this. *Heard that you are Covid Positive and In Hospital. Expecting to hear a Negative news soon*4. One of the FAQ that I received was *“Where Exactly Did You Pick It Up???”*  (I wish I knew the exact location…..I Would Have Avoided It!!!!).5. Many of my well-wishers were concerned about my well-being round the clock. Some of them would call me up,  in the Hospital, at 11.30 in the night and ask “How are you now?” (….  *I was OK, till you woke me up* from a deep sleep!!!!!…).6. One friend informed me that I should have taken 2nd dose within 40 days. He further advised that i should have gone for the other vaccine instead of the one I was given, *As if we were all given a choice* at the venue.?  7. A few of the influential ones went a step ahead assuring me “If required, I can arrange a bed or ventilator for you in Any Other Hospital, pl let me know. ( *Thank God, nobody offered to book a slot for me in the ELECTRIC CREMATORIUM* as well!!…).8. A Close Relative of my Wife called me to enquire about my welfare. He talked for 53 minutes and in his speech, he covered 4 corona deaths , and 11 cases of hospitalisation in his family and friends circle. After this, *My Wife and Son, too, lost sleep for three days*  9.A friend from  outside Delhi, prescribed me a list of medicines including Vit A to Zinc, as per the Covid Protocol. *He insisted on, and, followed up every day* whether I had taken the Same or not.10. One gentleman *offered to arrange for Remidesivir*, but with a condition that my Son should arrange to collect it near a  certain farmhouse, on the outskirts of Delhi. For many decades in cinemas, shot in Delhi, this farm is a witness to all illegal dealings! This he said, is due to the acute shortage of the medicine and huge demand. He repeatedly enquired why I  didn't avail this. Even my doctor didn't prescribe this.11. My Youtuber friend was every day sending me  his YouTube videos on ‘SIMPLE TIPS TO PREVENT, MANAGE AND CURE CORONA’. I tried to call him yesterday as I did not receive his videos for the past 3 days. ( *He is admitted in the COVID WARD*)12. I never knew that there are *so many home- remedies to cure Covid*. My phone was flooded with such suggestions. Special home made drink made of turmeric, lemon and ginger which can boost immunity...*I am planning to compile those tips* and publish a book after the LOCKDOWN….   I tested Negative twice during the last two weeks of April. I promptly communicated this good news to all my well-wishers.... I am still *waiting since last 45 days to see any of them visit me at  home to greet me and enquire about Our Welfare* ....I have Realised now, Oh, this is the *Yuga of WhatsApp*....🙂😀😃🙏🙏

Escence of Mahabharata

A very interesting read!!

It is said in the texts that 80% of the fighting male population of the civilization was wiped out in the eighteen days Mahabharata war.

Sanjay, at the end of the war went to the spot where the greatest war took place; Kurukshetra.

He looked around and wondered if the war really happened, if the ground beneath him had soaked all that blood, if the great Pandavas and Krishna stood where he stood.

“You will never know the truth about that!” said an aging soft voice.

Sanjay turned around to find an Old man in saffron robes appearing out of a column of dust. 

“I know you are here to find out about the Kurukshetra war, but *you cannot know about that war till you know what the real war is about*.” the Old man said enigmatically.

“What do you mean?” 

*The Mahabharata is an Epic, a ballad, perhaps a reality, but definitely a philosophy*.

The Old man smiled luring Sanjay into more questions.

“Can you tell me what the philosophy is then?” 

Sanjay requested.

Sure, began the Old man. 

*The Pandavas are nothing but your five senses*, 

sight, 

smell, 

taste, 

touch 

and sound..., 

and do you know what the *Kauravas* are?

 he asked narrowing his eyes. 

 *The Kauravas are the hundred vices that attack your senses everyday but you can fight them*... and do you know how?

Sanjay shook his head again.

“When Krishna rides your chariot!”

 

The Old man smiled brighter and Sanjay gasped at that gem of insight.

*Krishna is your inner voice, your soul, your guiding light and if you let your life in his hands you have nothing to worry*.

Sanjay was stupefied but came around quickly with another question.

“Then *why are Dronacharya and Bhishma fighting for the Kauravas, if they are vices*?”

The Old man nodded, sadder for the question. 

It just means that as you grow up, your perception of your elders change. *The elders who you thought were perfect in your growing up years are not all that perfect. They have faults. And one day you will have to decide if they are for your good or your bad.  Then you may also realize that you may have to fight them for the good. It is the hardest part of growing up and that is why the Geeta is important*.

Sanjay slumped down on the ground, not because he was tired but because he could understand and was struck by  the enormity of it all. 

 *What about Karna*? he whispered.

“Ah!” said the Old man. “You have saved the best for last. *Karna is the brother to your senses, he is desire, he is a part of you but stands with the vices. He feels wronged and makes excuses for being with the vices as your desire does all the time.*

 *Does your desire not give you excuses to embrace vices*?”

Sanjay nodded silently. He looked at the ground, consumed with a million thoughts, trying to put everything together and then when he looked up the Old man was gone.... 

disappeared in the column of dust.........leaving behind the great philosophy of Life!   

🙏🙏🙏🙏

Medical Vs Judiciary

Dr Ramesh Ganesan asked a medico legal question 21 hours ago - An important question worth reading 

"DOCTORS VS JUDGES":

Judiciary should also come under CPA (Consumer Protection Act).

--In the Salman Khan hit and run case the LOWER court judge and the HIGH court judge had the SAME pieces of EVIDENCE to deal with.

--They also had the SAME Indian LAW to abide by and most probably they had similar education qualifications too. 

--Yet they INTERPRETED the situation in absolutely CONTRASTING manner and gave verdicts which are poles apart. 

--Just imagine what would have happened if a YOUNG doctor sitting in a GOVERNMENT hospital doctor catering to hundreds of patients in a day had diagnosed a celebrity patient presenting with gastric discomfort as GASTRITIS and another hospital had LATER on diagnosed that patient to be having a MYOCARDIAL INFARCTION. I am sure that doctor would have been screwed and jailed. 

--A JUDGE gets YEARS to decide on a case 

unlike a DOCTOR who is expected to diagnose and treat everything in the BLINK of an eye.

--If a doctor making a wrong diagnosis can be prosecuted shouldn't a judge giving wrong verdicts meet the same fate? 

--If hospitals can be sued for not admitting poor patients shouldn't the courts be prosecuted for having lacs of impending cases?

--Is it not appalling that a judge taking 12 years to give a wrong verdict gets away unhurt and a doctor making one mistake is screwed by our legal system?

--Doctors practice medicine which is more of an art than an exact science whereas law is absolutely 100% manmade, yet doctors are expected to be right on all occasions.

--If doctors and hospitals have a duty towards the society then does the judiciary not have a responsibility towards the socitey.

--If there is so much of hue and cry in media about doctors and hospitals charging huge sums from patients then why do we not ever hear a word on the fee that lawyers like Manu singhvi and Jethmalani charge for their court appearances.

--Government often talks about putting a capping on the fees doctors charge for various procedures but their is no talk of putting a capping on the fee that these lawyers charge to get justice for their clients. 

--If health is a citizen's right then so is justice. Shall we take our minds off worshipping false heroes & think? 

*JUDICIARY SHOULD ALSO COME UNDER CPA (CONSUMER PROTECTION ACT)

Life can be like this

સાચી મજા આખી પોસ્ટ વાચ્યા પછી જ આવશે

ઢસરડા ઓછા કરો અને વિચારો...

એક ગાડીમાં ડિઝલ ખુટી ગયું એટલે ત્રણ કી.મી. ધક્કા મારી મારીને બધાં પેટ્રોલ પંપ પહોંચ્યાં...

વડીલ : સાંભળ, ટાંકી ફુલ કરાવી લેજે અને ડેકીમાં એક કેન પડ્યો હશે એ પણ ભરાવી જ લેજે...

યુવાન : પણ એ કેન તો ફુલ ભરેલો છે...

વડીલ : તો ધક્કા કેમ મરાવ્યા...???

એને વાપરી નંખાય ને...!!_

યુવાન : અરે, એ તો ઇમરજન્સી માટે રાખ્યો છે ને...!!!

મિત્રો...

રોજિંદા જીવન દરમ્યાન આપણે પણ આવું જ કરીએ છીએ...!!!

કમાવા પાછળની દોટ...

ભેગું કરવાનો શોખ અથવા ઘેલછા...

ખરાબ સમયે કામ આવશે એવી ધારણાઓ માટે...

એટલાં બધા ઢસેડા કરીએ છીએ કે...

જીવનની સાચી રાઇડ માણી જ શકતાં નથી...

માટે જ મિત્રો...

આનંદથી જીવી લો...

મોજ કરો...

જીવન જીવી જાણો...

ફરી પાછો મહામુલો મનુષ્ય અવતાર...

મળે કે ન પણ મળે... !!_

નિરાતે વિચારી જોજો....🤔

જીવનની જીવવાની જડીબુટી

👉 શું આપણે બિલ્ડરો અને ઇન્ટિરિયર ડિઝાઇનર્સ, કેટરર્સ અને ડેકોરેટર્સને પૈસા ચૂકવવા માટે જ કમાઇ રહ્યા છીએ?

👉 આપણા અતિ મોંઘા ઘર, સારું ફર્નિચર અને ખર્ચાળ લગ્નોથી આપણે કોને પ્રભાવિત કરવા માગીએ છીએ...?

👉 શા માટે આપણે આપણા જીવનના અતિ મહત્વના વર્ષોમાં કૂતરાની જેમ કામ કરીએ છીએ.  ...?

👉 આપણે કેટલી પેઢીઓને ખવડાવવા માંગીએ છીએ?

👉 આપણામાંના દરેકને બે બાળકો છે. ઘણાને એક જ બાળક હોય છે.

👉 "જરૂરિયાત" કેટલી છે અને આપણને ખરેખર "જોઈએ" છે કેટલું ? એના વિશે વિચારો.

👉 શું આપણી આવનારી પેઢી કમાવવા માટે અસમર્થ હશે, જેથી આપણે તેમના માટે ખૂબ બચત કરીશું ?

👉 શું આપણે મિત્રો, કુટુંબ અને સ્વયં માટે અઠવાડિયામાં એક દિવસ કાઢી શકતા નથી ??

👉 શું તમે તમારી માસિક આવકનો માત્ર 5% હિસ્સો પણ તમારા આત્માના આનંદ માટે ખર્ચ કરો છો....?

સામાન્ય રીતે ... ના.

👉 આપણે કમાવા સાથે આનંદ કેમ કરી શકતા નથી?

👉 તમારા હૃદયમાં કોલેસ્ટરોલ બ્લોક્સ કે મણકાની ગાદી ખસી જાય તે પહેલાં આનંદ કરવા માટે સમય ફાળવો.

👉આપણી પાસે સંપત્તિ નથી, અમારી પાસે દસ્તાવેજો પર માત્ર ટેમ્પરરી નામ છે. ભગવાન કટાક્ષરૂપે હસે છે, જ્યારે કોઈ કહે છે

"હું આ જમીનનો માલિક છું" !!

👉 શ્રીમંત બનવું ખરાબ નથી, પરંતુ માત્ર ખૂબ ધનવાન હોવું જ અયોગ્ય છે.

👉 ચાલો, જીવી લઈયે, જીવન પૂરું થાય એ પહેલા...

👉 એક દિવસ, આપણે બધા એકબીજાથી અલગ થઈશું; દિવસો, મહિનાઓ, વર્ષો વીતી જશે,  એક દિવસ આપણા બાળકો આપણા ચિત્રો જોશે અને પૂછશે 'આ લોકો કોણ છે?' અને અમે અદ્રશ્ય આંસુઓથી હસીશું કારણ કે હૃદયને જોરદાર શબ્દથી સ્પર્શ કરવામાં આવે છે અને તમે કહો છો: 'તે મારા જીવન સાથેનો શ્રેષ્ઠ દિવસો હતા’

આ તમારા બધા મિત્રોને મોકલો જે તમને ક્યારેય ભૂલશો નહી

આને તે લોકોને મોકલો જેમણે તમને કોઈપણ રીતે સ્મિત આપ્યું છે.

મારા જીવનમાં થોડો સમય મને સ્મિત સાથે ફાળવવા બદલ આભાર..

👍

Doctors and society

2nd LETTER - A MUST SHARE POST BY ALL DOCTORS N MEDICOS

DOCTORS VS AAMIR KHAN 

Letter no.2

A letter to an

 Ignorant Perfectionist 

Dear Mr.Aamir Khan, 

I have been trying

 hard but cannot get over the fact that you can 'sell'

 ignorance with such ease

 and honour. 

Though I agree to 'parts' of your show ,  

Lets

 first get the facts right. 

1) You said patients 

on dialysis live upto 15-20 years. Fact - The 5 year

 survival rate of patients

 on dialysis is about 25-30 % ( less than many

 cancers). Renal transplant

 remains the best available treatment option for chronic kidney disease. (I hope

 you take responsibility for people who after

 watching your show plan to not go

 for kidney transplant and die in less than 5 years) 

2) An

 overenthusiastic girl from the audience said that

 her father was forced for an

 emergency liver transplant '6-7 years' ago for

 gastroenteritis. 

Fact- Even

 today there are ' a handful' of hospitals in India offering liver transplants.

To think that 6-7 years ago , just a gastroenteritis

 patient was offered liver

 transplant is not only improbable but technically

 impossible. 

3) A diabetic patient

 blamed a doctor for losing a toe. 

Fact- Lacs of

 diabetic patients per year lose

 entire limbs due to diabetic foot ( cellulitis and

 gangrene) . Doctors go about

 stepwise cutting off toes , then foot , even the leg upto above knee level in

order to save as much limb as possible. The patient

 in your show might still be

 able to walk just because of the timely action taken

 by the surgeon. 

Mr. Aamir Khan i am

 not getting back at you because i took your show

 personally. Yes , I agree that

 there are doctors indulging in shameful

 malpractices and even i know a few of

 them. But i can proudly say i am surrounded by more doctors who work day and

 night just to ensure that their patients get the best

 possible treatment..The'

BAD' doctors should be punished and we all can

 come together to ensure we do

 not encourage such malpractices. 

Secondly i would have

 appreciated if you would have thrown some light

 on the entrance examinations and 

the hard work , dedication and sacrifices a doctor

 needs to clear his MBBS, MD,

DM etc examinations. I wish you had spent half a day in the

 emergency department and OPD of a Govt. Hospital 

and realised that the work

 timings, working conditions, lunch breaks,

doctor : patient ratio, hours of

 sleep per week , living conditions in the hostel and the stipend is worse than

 a class 4 labourer. You would have also 

surprisingly realised that the

'DOCTORS' are the only 'FUNCTIONAL' part of a Govt.

Hospital which still caters

 to thousands of patients in a day. When you compared statistics of U.K and

 India , why didnt you include the salaries, living

standards and the doctor:

patient ratio the doctors have in developed

 countries. 

Coming to generic

 drugs, Yes, a large amount of rural population

 should have access to cheap

 generic drugs. But one should not forget the

 pharma companies that charge more

 for the drugs are the ones that spend crores of rupees for research and

 development of new drugs. Had there not been

 drug trials no new drugs would

 have been invented and we would have mortality rates compared to stone age. 

Also i agree that

 most doctors endorse certain brands of drugs

( which i do not deny may be for

s ome financial gains also ) because thay have faith

in the quality of the

'active drug' of certain companies. Yes many local companies manufacture

 generic products ( which is a copy of the original

 molecule discovered by the

 expensive company which can be used for

 unaffordable patients. But you did not mention that

 many of these generic drugs are of substandard quality and are the reason of

 many uncalled for deaths due

 to drug reactions. Most doctors would not want to

 take responsibilty of the

 quality of the 'generic' drugs. 

Lastly, What do you

 mean when you say ' People of high IQ and desire

 to earn money should not

 become doctors'. 

Why arent doctors allowed to

 have an ambition ?? 

How can a

 person who earns 4 crores for an episode of a so called 'social' show decide on

 what should be an individual's ambition and

 financial staus !! 

Why can there be

 no doctors who earn well for their professional

 skills and do not indulge in

malpractices ?! 

It just reflects your hypocrisy. I would like to offer 

a few solutions to the problem. 

a) ' BAD' doctors

 indulging in malpractices should be suspended for

 life. We need a strong

 regulatory authority to publish expected treatment

 'protocols' and punish

 doctors found to be doing unethical practices. 

b) Regulatory

 authorities should also keep a check on the quality

of drugs being manufactured 

and at the same time 'sold' at the local chemist. 

c) Govt. medical

 colleges and hospitals should multiply several folds,

increasing the number of

 doctors in each department , improving the doctor:

patient ratio. Doctor's

 salaries and living conditions should be looked after and should be comparable 

to other professionals. 

d) Regular CME'S and

 licensing exams ( like other countries) every 5-10

years. 

e) The Govt. should

 spend 6-8% of GDP ON HEALTHCARE and a part of 

which should also be committed to 

the research and development of newer drugs. 

f) No politician 

should be allowed to be associated with any

 private medical colleges. 

g) The general public

 should be educated well about common diseases

 and the 'acceptable'

 qualifications of the doctors. 

These are just a few

 points i can think of at the moment. I am sure had

 you bothered to have a panel

 discussion and find solutions in a healthy way, We

 could come up with a lot

 more viable solutions. 

However you chose to

 sensationalise your show, by hiring 'few' people

 with 'fake' or 'amplified'

 problems and shed a few tears. 

Hope you understand

 that Your allegations like '

HAMARE DESH KE

 DOCTORS ITNE BIMAAR KYUN HAIN' and

'MAUT KE SAUDAGAR' are as serious as calling all

 actors 'Rapists' (

after the shiney ahuja incident ) and all Muslims 'Terrorists' . Knowing that you

 twisted not one but not many known medical

 'facts' to strike a chord with the

'ignorant' 'naive' audience, How do you expect me 

to have faith in you and the

 stories you would project in the upcoming shows. You have betrayed a large

 segment of the 'classes' as well as 'masses'. 

All i can say is i 

feel sad for the death of the 'image' you created in

 our minds and hearts. An

 unbiased Aamir who strives for nothing but the

 truth and the betterment of the

 society was after all a MYTH. 

Condolences, 

An honest Doctor.

ADMIN : Dr.Azhar Sheikh

www.facebook.com/mohd.azharsheikh

 

COURTESY -- Mansi Khanderia Malhotra.

ઓર જીનેકો ક્યાં ચાહિયે

*ઓર જીનેકો ક્યાં ચાહિયે* 🙂

01. તમે ગરીબ નથી. (સમગ્ર વિશ્વમાં આશરે 112 કરોડ લોકો ગરીબી રેખા નીચે જીવે છે.)

02. તમારી જાતને ઠંડી, ગરમી અને વરસાદ સામે રક્ષણ આપવા આશરો છે જે વિશ્વમાં લગભગ 130 કરોડ લોકો પાસે નથી.

03. તમે શાંતિથી બેસીને વાંચી શકો છો, મતલબ કે તમે અત્યંત માંદા નથી. (દુનિયામાં કોઈ પણ સમયે આશરે 120 કરોડ લોકો બીમાર હોય છે)

04. તમારી પાસે આટલો સારો મોબાઇલ છે જે દુનિયાના 198 કરોડ લોકો પાસે નથી.

05. તમને પીવાનું પાણી ઘેર બેઠા મળી રહેતું હશે, જે વિશ્વમાં આશરે 180 કરોડ લોકોને નથી મળતું.

06. તમારા ઘેર વીજળી હશે, (મોબાઇલ charging તો જ થતુ હોય ને) જે જગતના 18 કરોડ ઘરમાં નથી.

07. તમે મોજથી જીવવા વાળા વ્યક્તિ છો, એટલે જ તો મોજ થી સુતા છો.. અને જો બેઠા હશો તો પગ ઉપર પગ ચડાવીને બેઠા હશો. આવી નિરાંત દુનિયાના અનેક કરોડોપતિ પાસે પણ નથી.

08. આજ સવારે તમે ઉઠ્યા ત્યારે વિશ્વના 88,400 લોકો પોતાની ઊંઘમાં જ મૃત્યુ પામ્યા. આવુ દરરોજ બને છે.

09. તમે આ બધું વાંચી શક્યા. મતલબ કે તમને લખતા વાંચતા આવડે છે માટે તમે આ વિશ્વના 140 કરોડ નિરક્ષર લોકો કરતા નસીબદાર છો જેઓને વાંચતા આવડતું નથી. 

*ઔર જીને કો ક્યા ચાહિયે ?* 

આટલો મસ્ત લેખ તમે અત્યારે વાંચી રહ્યા છો, તો પછી છોડો ફરિયાદો, અને આભાર માનો ઈશ્વરનો, નસીબનો, પુરુષાર્થનો કે, જીવન મસ્ત છે. સવારે ઊઠીને આપણો પ્રથમ શબ્દ કયો હોવો જોઈએ ખબર છે? Thank you, God..

ગમે તો આ સુખ બીજા સાથે વહેચશો, મજા આવશે..👆🏼👍❤️

👆Be HAPPY , Be POSITIVE 😎😉🥰

Respect and disrespect of allopathy

*સરકાર સામે શીંગડા ભરાવતા ગભરાતી  ડોક્ટર્સ ની પંચાયત બાબા રામદેવ સામે તુ તુ મે મે કરી સ્વયંની આબરૂ લુટાવી રહી છે*

-✒રાજેશ ઠાકર✒

બાબા રામદેવ દ્વારા ડોક્ટર્સ ને હત્યારા, મેડીકલ સાયન્સ ને સ્ટુપીડ , એલોપેથી ને ઝેર કહેવા જેવા નિવેદનો બાદ ઈન્ડિયન મેડીકલ એસોસીએશને (IMA) હંમેશ મુજબ કાગળીયો કકળાટ કરી સંતોષ માન્યો છે . ડોક્ટર્સ ની  પંચાયતના પેપર પરના આ વિરોધ બાદ બાબા રામદેવે એમનો બાપ પણ મારી ધરપકડ કરી શકે તેમ નથી એવુ નિવેદન કરી પોતે આખીય સરકારના બાપ હોવાનો અહંકાર છતો કર્યો છે .

બાબા રામદેવ ની વાત પણ સાચી છે. ડોક્ટર્સને  માત્ર તાળી થાળી ને દીવાથી ખુશ કરી દેતી સરકાર બાબા રામદેવની કોરોનીલ ના લોન્ચીંગમા ખુદ હાજર રહી કરોડોનો વેપલો કરાવે છે એ અંતર જ બતાવી આપે છે કે સરકાર કોના તાબામાં છે અને કોને તાબામાં રાખી રહી છે . કાળાનાણા વિશે અપપ્રચાર અને રામલીલા મેદાનની લીલાએ જેમને સત્તા સુધી પંહોચવા મદદ કરી હોય સરકાર એમના પક્ષે જ રહે એ સાદુ લોજીક બુધ્ધિમાન તબીબી આલમ ના સમજતુ હોય એવુ પણ નથી. ખેર, તબીબી પંચાયત ને સમજ તો છે જ પણ ભાજપ સામે માથુ ઉચકવાની હીમંત નથી . જો ખરેખર જ કોરોના વોરિયર્સ નુ આત્મસન્માન ઘવાયુ હોય તો સરકાર પર દબાણ લાવી બાબા રામદેવ ની એપેડેમીક એક્ટ હેઠળ ધરપકડ કરાવવા પ્રામાણિક પ્રયત્ન કરી સ્વયંના સ્વાભિમાનની રક્ષા સંદર્ભે પણ વોરીયર હોવાની પ્રતિતી કરાવી હોત. *2019 મા પશ્ચિમ બંગાળમાં એક જુનીયર ડોક્ટર્સ ને મારવાની ઘટનાને લઈ આખાય દેશના દર્દીઓને બાનમાં લેતી દેશવ્યાપી હડતાળ કરનાર IMA બાબા દ્વારા  મેડીકલ સાયન્સના શાબ્દીક વસ્ત્રાહરણ બાદ કાગળ નો ટુકડો આગળ ધરી આબરૂ બચાવવા લાચાર કેમ છે ?*  આ સવાલ અસ્થાને નથી.

ખરેખર જ તબીબોએ મેડીકલ સાયન્સની વિશ્વસનીયતા અને સ્વયંનુ આત્મ સન્માન જાળવવુ હોય તો કેન્દ્ર સરકાર પર  બાબા રામદેવ પર નિશ્ચિત સમય અવધિમા નિર્ણાયક પગલા ભરવા   અલ્ટીમેટમ આપવુ જોઈએ .તેના બદલે ટીવી ડીબેટમા બાબા રામદેવ સામે તુ તુ મે મે કરી વધુ આબરૂ ખોઈ રહ્યા છે . કેન્દ્રીય આરોગ્ય મંત્રી બાબા પર કાનુની સકંજો કસવાના બદલે બાબાજી ને શબ્દો પરત લેવા આજીજી કરતા હોય ત્યારે ડોક્ટર્સ એસોસીએશન પોલીસ ફરિયાદ કરે અને પોલીસ કાર્યવાહી કરે તે માનવુ નરી મુર્ખતા છે .બાબા રામદેવ ખીલ્લી ઉડાડતા હોય એમ અટ્હાસ્ય વેરતા વેરતા ટીવી પરદે કોરોનીલ નુ માર્કેટિંગ કરતાં કરતાં શબ્દો પાછા ખેચી લીધા નો ઢોંગ કરી તબીબોને હાસ્યાસ્પદ સ્થિતિમાં મુકી રહ્યા છે ત્યારે તબીબી આલમ ભેંસ આગળ ભાગવત કરતી હોય તેવુ લાગે છે.

 કોવીડ મેનેજમેન્ટમાં સરકારી નિષ્ફળતા ને ઢાંકવા ઢાલ બનતા દીગ્ગજ ગણાતા તબીબો પણ આ મામલે ચુપકીદી સેવી છે. સરકારી બીસ્કીટ ખાઈ સરકારના કહેવા મુજબ નિવેદનો અને માહીતીખાતા માટે વીડીયો રીલીઝ કરનારા ટાસ્ક ફોર્સ ના સભ્ય તબીબો પોતાની જમાતની આબરૂ બચાવવાના સમયે ક્યાં છે ? વ્યક્તિગત પણે જોઈએ તો પણ નેવુ ટકા તબીબો ની સોશીયલ મીડીયા વોલ પણ આ મામલે સરકારી નજર કે ભાજપી અસર ના કારણે કોરી ધાકોર છે . અરે, આ બાબતે સામાન્ય લોકો જેટલો વિરોધ બાબાનો કરી રહ્યા છે એની તુલનાએ તબીબવર્ગ નો વ્યક્તિગત અને સામુહીક વિરોધ નગણ્ય છે . કદાચ ભાજપનો વિરોધ એ ભારતનો વિરોધ એવા ભ્રમમાં રામદેવ નો વિરોધ પણ મોદી વિરોધમાં ના ખપી જાય એની તકેદારી રખાતી હશે.

IMA કે તબીબી આલમની આ ભાજપના ભય કે ભક્તિ ની અસરમાં હોવાના આ પુર્વેના પણ ઘણાય ઉદાહરણ છે .ભાજપ સાંસદ અનંત હેગડે દ્વારા ડોક્ટર્સ પરનો હુમલો હોય કે ડો.કફીલ ની રાજકીય પ્રતાડના તબીબી આલમ ચુપ રહ્યુ. ખુદ વડાપ્રધાન મોદીએ ડોક્ટર્સ ને પંદર રૂપિયાની દવા દોઢસોમા અને આઠ હજારના સ્ટેન્ટ પચાસ હજારમા વેચનાર કહ્યા, ભયનો વેપાર કરવાનો આરોપ મુક્યો ત્યારે પણ ડોક્ટર્સ કે તેમની પંચાયતનુ આત્મસન્માન પુંછડી હલાવી શાંત થઈ ગયુ. વડાપ્રધાને ફાર્મા કંપનીઓ ડોક્ટર્સ ને છોકરીઓ સપ્લાય કરે છે એવો આરોપ મુકી રીતસરનું ચરિત્ર હનન કર્યુ ત્યારે પણ IMA માફી માંગવા નુ આવેદન કરી પ્રતિકાત્મક વિરોધ કર્યો. તબીબોનુ આ આવેદન પીએમઓ ની કચરાપેટીમા  જ ગયુ હશે કેમકે નરેન્દ્રભાઈ એ માફી માગી હોય એવુ ધ્યાને નથી. એક વેપારી બાબો એમના પરમ પુજ્ય પિતાશ્રીઓ પણ કંઈજ નહી કરી શકે તેવો આત્મવિશ્વાસ દેખાડતો હોય તો વડાપ્રધાન  ધ્યાને લે ખરા ? કેન્દ્ર સરકાર બાબા ટાઈપ મીક્સોપેથી નુ ગતકડું લાવી છે એના પર પણ તબીબો અને તેમની પંચાયત એકાદ બે દીવસના ધરણા જેવા દેખાડા કરી સંગઠન જીવતુ હોવાના પુરાવા આપવા સિવાય કંઈ ઉખાડી શકે તેમ નથી .

તબીબોએ આયુર્વેદ, હોમીયોપેથ , નેચરોપેથ કે કોઈપણ યુનાની પધ્ધતિનો વિરોધ કર્યાનુ ક્યારેય જોવા મળ્યુ નથી. આમછતાં એલોપેથી ને ટાર્ગેટ કરવા પાછળનો હેતુ શું હોઈ શકે તે સમજવુ જરૂરી છે .કાળાનાણાને ટાર્ગેટ કરી ધાર્યુ નિશાન પાડનાર બાબા હવે એક આંખે મેડીકલ સાયન્સ ને નિશાને લઈ તેમનો વ્યાપારિક ઉદેશ સિધ્ધ કરી રહ્યા છે . બાબા નો વિરોધ એ આયુર્વેદનો વિરોધ એવુ જુનુ પુરાણુ શસ્ત્ર ઉઠાવી સંસ્ક્રુતિ રક્ષકો મેદાને પડ્યા છે . રામદેવ ના વાણીવિલાસનો સનાતન હીંદુ પરંપરાઓ અને રૂષિ પરંપરાઓ વિરૂધ્ધ ષડયંત્ર ના આરોપ હેઠળ બચાવ કરવા ભગવી ટોળી ઉતરી આવી છે . ભાજપ કે તેના મળતીયાઓ વિરૂધ્ધ બોલનાર તમામ સામે અપનાવાયેલ યુક્તિ પ્રયુક્તિઓ તબીબી આલમ સામે અપનાવવા શરૂ થયુ છે . આ સંજોગોમાં તબીબોએ માત્ર બાબા રામદેવ સામે નહી આ તમામ ફોજ સામે લડવા હીમંત એકઠી કરવી પડશે. લોકોના જીવ બચાવવા પોતાનુ જીવન ખર્ચ કરી દેનાર ડોક્ટર્સે પોતાના સન્માન ને બચાવવા થોડી હીમંત ખર્ચવી પડશે . 

જો આમ ના થઈ શકે તો કોરોનાની સારવાર થી નવરા પડે IMA ની કરોડરજ્જુ નો ઈલાજ જુજ પણ બોલકા અને ઝમીર ધરાવતા તબીબો કરે તે જરૂરી છે.બાકી છાશવારે આવા અપમાનો સહન કરવાની આદત પાડી દેવી પડશે.

 *રાજેશ ઠાકર* 

(rajthaker207@gmail.com)

Our childhood

ધોરણ પાંચ સુધી સ્લેટ ચાટવાથી

*કેલ્શિયમની ઉણપ પૂરી કરવી*  

એ અમારી કાયમી ટેવ હતી..!

*અને ભણવાનો તણાવ ?પેન્સિલનો પાછલો હિસ્સો ચાવી ચાવીને* 

તણાવમુક્ત થઈ જતા હતા..!

અને હા ... 

ચોપડીઓની વચ્ચે 

*વિદ્યાના ઝાડનું ડાળું અને મોરના પીંછાંને મૂકવાથી અમે હોંશિયાર થઈ જઈશું* 

એવી દૃઢ માન્યતા હતી..!

અને 

*કપડાના થેલામાં ચોપડા ગોઠવવા એ અમારું આગવું કૌશલ્ય હતું.*

ચોપડા ગોઠવવા એ જ 

એ *જમાનામાં હુન્નર મનાતું હતું.*

અને .. 

ચોપડાઓ ઉપર *પૂંઠા ચડાવવા એ અમારા જીવનનો વાર્ષિક ઉત્સવ હતો* ‌...

  

અને માતા-પિતાને 

અમારા ભણતરની તો 

*કોઈ ફિકર કે ચિંતા જ નહોતી.*

વર્ષોના વર્ષ વીતી જતા 

છતાં અમારા માતા-પિતાના

પાવન પગલાં ક્યારેય 

*અમારી સ્કૂલ તરફ પડતા ન હતાં.*

અને 

અમારા દોસ્તો મજાના હતા.

જ્યારે 

*સાયકલ લઈને જતા હતા ત્યારે એકને ડંડા પર અને બીજાને કેરિયર પર બેસાડતા* 

અમે કેટલીયે મંઝિલો ખેડી હશે,

એ અમને યાદ નથી ...

પરંતુ 

થોડી થોડી બસ *અસ્પષ્ટ યાદો અમારી સ્મૃતિ પટલ પર છે...!*

એ જમાનામાં 

*ટેલિવિઝન નવાનવા આવ્યા હતા.*

કોઈક કોઈકના ઘરે જ ટેલિવિઝન હતા.

*જોવા જઈએ તો ક્યારેક ક્યારેક  અમને કાઢી મૂકવામાં પણ આવતા.*

છતાં અમને ક્યારેય

*અપમાન જેવું લાગતું ન હતું*

નિશાળમાં 

*શિક્ષકનો માર ખાતા કે અંગૂઠા પકડતા ક્યારેય શરમ કે સંકોચ* નથી અનુભવ્યો કારણ કે ....

તે વખતે ક્યારેય 

*અમારો "ઇગો" હર્ટ નહોતો થતો.*

કારણ કે ... 

અમને ખબર જ નહોતી કે  

*ઇગો કઈ બલાનું* નામ છે ?

*માર ખાવો એ અમારા જીવનની દૈનિક સહજ પ્રક્રિયા* નો ભાગ જ હતો...!

*મારવાવાળો અને માર ખાવાવાળો..બંને ખુશ થતા હતા* કારણ કે ..

એકને એમ હતું 

કે *ઓછો માર ખાધો* ..

અને બીજાને એમ થતું હતું 

કે 

*અમારો હાથ સાફ થઈ ગયો*..!

આમ બંને ખુશ...!

અમે ક્યારેય 

અમારા *મમ્મી પપ્પા કે ભાઇ-બહેન ને એવું ન બતાવી શક્યા કે ...અમે તેમને કેટલો પ્રેમ કરીએ છીએ.*

આજે અમે 

*દુનિયાના ઉતાર-ચઢાવનો હિસ્સો બની ચૂક્યા છીએ*

અમે 

*જે જીવન જીવીને આવ્યા છીએ, તેની સામે*

હાલનું જીવન કાંઈ જ નથી.

અમે *સારા હતા કે ખરાબ*....

એ ખબર નથી 

પણ...

અમારો *પરિવાર અને અમારા મિત્રો એક સાથે હતા* 

એ જ મહત્વનું હતું...!અને એ જે *આનંદ દિવસનો ભાથું આજે પણ અમારી ઈમ્યુનીટી વધારી* આપે છે....🤜🏼🤛🏼...💪🏻😉😊😄

🙏🙏🙏🙏🙏