*દર વર્ષે એક છોકરાને તેના માતાપિતા તેને ઉનાળાના વેકેશન માટે તેના દાદીના ઘરે લઈ જતા હતા, અને બે અઠવાડિયા પછી તે જ ટ્રેનમાં ઘરે પાછા ફરતા હતા.*
*એક દિવસ છોકરો તેના માતાપિતાને કહે છે:*
*′ ′ હું હવે મોટો થયો છું, જો તમે મને આ વર્ષે એકલો દાદીના ઘરે જવા દો તો ???*
*થોડીક ચર્ચા પછી તેના માતાપિતા થોડાક સુચનો અને સલાહ સાથે સંમત થાય છે*.
*ત્યાર બાદ રેલવે સ્ટેશન પર તેને શુભેચ્છા પાઠવે છે,અને બારીમાંથી એક ફરિ બધી સુચના યાદ અપાવે છે.*
*છોકરો કહે છે ! ′ હું જાણું છું,આ બધી સુચના તમે મને ઘણી વાર કહી છે. ...! "*
*ટ્રેન નીકળવાની છે અને પિતા છેલ્લે બારી માંથી તેને બોલાવે છે અને કહે છે.*
*′ ′ મારા પુત્ર, જો તને અચાનક બીક લાગે છે અથવા ડર લાગે છે, તો આ પત્ર તારા માટે છે! ......* ′
*અને તે પત્ર તેના છોકરા ના ખિસ્સામાં નાખી દે છે.*
*હવે છોકરો એકલો છે, ટ્રેનમાં બેઠો છે, તેના માતાપિતા વિના, પહેલીવાર ..*.
*તે ટ્રેન ની બારી માંથી બહાર ના દ્રશ્યો જુએ છે અને તેની આસપાસ અજાણ્યા લોકો દોડધામ કરે છે, અવાજ કરે છે, કમ્પાર્ટમેન્ટમાં પ્રવેશ કરે છે અને બહાર નીકળી જાય છે*
*હવે તને અનુભૂતિ થાય છે કે તે એકલો છે ..*
*એક વ્યક્તિ તેની સામે ઉદાસ ચહેરે બેઠો છે આ બધું જોઇ આ છોકરો વધુ અસ્વસ્થતા અને બેચેની અનુભવે છે અને હવે તે ડરી ગયો છે*
*તે માથું નીચું કરે છે, સીટના ખૂણામાં જઈ ઉંઘવા નો પ્રયત્ન કરે છે ,પરંતુ બીક ના કારણે ઉંઘી શક્તો નથી.*
,
*તે યાદ કરે છે કે જ્યારે ટ્રેન ઉપડી ત્યારે તેના પિતા એ તેના ખિસ્સામાં કંઈક મૂકી રહ્યા હતા*.
*ગભારટ ને કારણે ધ્રૂજતા હાથથી તે કાગળનો આ ટુકડો ખોલવાનો પ્રયત્ન કરે છે, તે ખોલે છે:*
*તે તેમા લખેલા લખાણ ને વાંચે છે.*
*"દીકરા , ચિંતા ન કર, હું તારી સાથે આજ ટ્રેન ના તારી પાછળ ના ડબ્બામાં જ છું" ...*
*મિત્રો, જીવનમાં પણ આ જ રીતે છે ...*
*જ્યારે ભગવાન આપણને આ દુનિયામાં મોકલતા હતા, તે વખતે તેમના સ્વયં દ્વારા, તેમણે આપણ ને એક પત્ર આપ્યો છે*
*તેમા લખેલ છે.*,
*ઉદાસ ન થશો , હું તમારી સાથે જ છુ.હું તમારી સાથે મુસાફરી કરું છું, ફક્ત મને દિલ થી યાદ કરો ... ❤️*
*મિત્રો તેથી ગભરાશો નહીં, હતાશ થશો નહીં, બહાર ની અને અત્યાર ની પરિસ્થિતિ તમારા શારીરિક અને માનસિક સ્વાસ્થ્યને અસર કરશે ..*
*તેથી ભગવાન ઉપર વિશ્વાસ રાખો , તે સદાય આપણી સાથે હંમેશાં છે, આપણી આખી મુસાફરી દરમિયાન.*
