શુક્રવાર, 4 માર્ચ, 2022

Mother father and we

*🙏🏻માતા પિતા અને આપણે🙏🏻*
☀️દ્રષ્ટિકોણ ની સુઝ☀️
*===================*
                                         
*"મમ્મી, હું મારી પત્ની અને દીકરા સાથે મોલમાં જાઉં છું."*
 
*"હા બેટા, જાઓ. મારા પગ આમેય દુખે છે. મને મોલમાં નથી આવવું. તમે જઈ આવો."*
 
*પૌત્ર એ આગ્રહ કર્યો, "દાદી, તમારે પણ અમારી સાથે આવવું જ જોઈએ." વહુએ કહ્યું, "બેટા, દાદીમા મોલમાં દાદરા નહીં ચડી શકે, તેમને એસ્કેલેટર વાપરતા આવડતું નથી. ત્યાં મંદિર પણ નથી. આથી દાદીમાને મોલમાં આવવામાં રસ નહીં પડે. એમને માત્ર મંદિર જવું જ ગમે છે."*

*દાદીમા આ સ્પષ્ટીકરણ સાથે સહમત હતા.. છતાં પૌત્ર જિદ્દી હતો. તેણે ચોખ્ખું સંભળાવી દીધું કે દાદીમા સાથે આવશે તો જ પોતે મોલમાં આવશે..*

*આખરે દાદીમાએ ચૌદ વર્ષના વ્હાલાપૌત્ર ની જીદ આગળ ઝૂકી જવું પડયું. તેઓ મોલ જવા તૈયાર થયા.. પૌત્ર તો રાજીના રેડ થઈ ગયો.. માતાપિતા તૈયાર થાય એ પહેલાં તે પોતે તો તૈયાર થઈ જ ગયો.. પણ તેણે દાદીમાને પણ તૈયાર કરી નાખ્યા..*

*હજી માતાપિતા તૈયાર થવામાં વાર હતી એટલે ઝટપટ પૌત્ર દાદીને પોતાના ઓરડામાં લઈ ગયો. ત્યાં તેણે બે સમાંતર રેખાઓ એક ફૂટ જેટલા અંતરે દોરી.. તેણે દાદીમા ને કહ્યું કે તેઓ એક રમત રમી રહ્યા છે અને દાદીમાએ સારસ પક્ષી બનવાનું છે. તેમણે એક પગ જમીન પર રાખવાનો છે અને બીજો પગ સારસની જેમ જમીનથી થોડે ઊંચે.. દાદીમા થોડા મૂંઝાયા પણ પૌત્ર આગળ તેમનું કંઈ ચાલવાનું નહોતું આથી તેમણે તેના સૂચવ્યા મુજબ કર્યું.. સમાંતર રેખા વચ્ચે અને બહાર આ મુજબ ક્રમાનુસાર પૌત્ર એ દાદીમાના પગ વારાફરતી ઉંચા નીચા કરાવી તેમને એસ્કેલેટરમાં ચડવા તૈયાર કરી નાખ્યા !! ત્યાં સુધીમાં મમ્મી ને પપ્પા પણ તૈયાર થઈ ગયાં એટલે ચારે જણ કારમાં બેસી મોલ જઈ પહોંચ્યા.. મોલમાં એસ્કેલેટર આવ્યો એટલે માતા પિતા ચિંતા કરતા હતા કે દાદીમા કઈ રીતે એનો ઉપયોગ કરી શકશે ત્યાં પૌત્ર એ દાદીને સારસ પક્ષી વાળી ઘેર રમેલી રમત યાદ કરી તે અહીં રમવા કહ્યું ! દાદીમા એ એમ કર્યું. તેમણે ડાબો પગ ઉંચો કર્યો અને એ સ્વયં સંચાલિત આગળ વધી રહેલા દાદરા પર મૂક્યો.. અને એ સાથે જ જમણો પગ જમીન પરથી ઉંચો લઈ પછીના દાદરા પર મૂક્યો અને આ રીતે તે સહેલાઈ થી એસ્કેલેટરમાં ચડી ગયા. માતા  પિતા તો આભા બની ને આ જોઈ જ રહ્યા.. પછી તો દાદીમા અને પૌત્ર ચાર પાંચ વાર આ એસ્કેલેટરમાં ચડ ઉતરની રમત રમ્યા અને તેમને ખૂબ મજા આવી ! પછી તેમણે બધાએ ત્યાં સિનેમાઘરમાં સાથે બેસી એક ફિલ્મ જોઈ.. વાતાનુકૂલિત સિનેમાઘરમાં ઠંડી ખૂબ હતી એટલે નાનકડા પૌત્ર એ પોતાની બેગમાંથી શાલ કાઢી અને દાદીમાને ઓઢાડી દીધી..*
    
*ફિલ્મ જોયા બાદ તેઓ મોલમાં આવેલ એક રેસ્ટોરાંમાં જમવા ગયા. પિતાએ દાદીમા શું ખાશે એમ હજી પૂછતાં હતાં ત્યાં પૌત્ર એ દાદીમા ના હાથમાં મેનુ કાર્ડ પકડાવી દીધું અને તેમને મનપસંદ ડિશ ઓર્ડર કરવા કહ્યું.. દાદીમા એ એ રાતનું મેનુ નક્કી કર્યું, સૌ માટે !*

*ડિનર બાદ દાદી - પૌત્ર સાથે વિડિયો ગેમ્સ રમ્યા. પછી દાદીમા મોલમાંથી બહાર આવતા પહેલા પોતાના બેડરૂમ મા ગયા ત્યારે પિતાએ નાનકડા દીકરા ને પૂછયું કે તે આવડો નાનો હોવા છતાં દાદી ને આટલી સારી રીતે કઈ રીતે જાણે છે, પોતે એમનો દીકરો હોવા છતાં તે પણ પોતાની માં ને આટલી સારી રીતે જાણતો નથી !*

*"પપ્પા, એક બાળકને બહાર લઈ જવાનું હોય ત્યારે કેટલી બધી તૈયારીઓ કરવામાં આવે છે - દૂધની બોટલ, ડાયપર, વાઈપ્સ વગેરે વગેરે. તમારી મમ્મીએ પણ તમે નાના હશો ત્યારે આ બધું તમારા માટે કર્યું હશે. તો તમે પણ અત્યારે એમના માટે આવું ન કરી શકો ? તમે અને મમ્મીએ એમ કેમ ધારી લીધું કે દાદીને માત્ર મંદિર જવામાં જ રસ છે ? વૃદ્ધ લોકોની પણ સામાન્ય ઈચ્છાઓ હોય છે, પરિવાર સાથે મજા કરવી, બહાર જવું, આનંદ પ્રમોદ કરવો... તેઓ માત્ર એ સ્પષ્ટ બોલી ને વ્યકત કરતા નથી.. એટલે આપણે તેમને એમ કરવા પરાણે ફરજ પાડવી જોઈએ. "*

*પિતા તો આ સાંભળી મૂઢ બની એકી ટશે દીકરા ને જોઈ જ રહ્યા ! તેમને જો કે ચૌદ વર્ષના દીકરા પાસેથી પાઠ શીખ્યાનો આનંદ હતો !*
 
 *આપણે આજે જે છીએ તેવા બનાવવામાં આપણાં માતાપિતાએ ઘણાં ભોગ આપ્યાં છે.. વૃદ્ધ માતાપિતા અંગે આપણે ઘણાં ખરાં ખોટાં અનુમાન કરી બેસતાં હોઈએ છીએ. આને કદાચ 'જનરેશન ગેપ' કહે છે.*

 *આપણે દ્રષ્ટિકોણ બદલવાની જરૂર છે, થોડા ઉદાર બનવાની જરૂર છે, થોડી વધુ સહાનુભૂતિ દાખવવાની જરૂર છે.*

    *🙏🏻 જય સિયારામ🙏🏻*

     *🙏🌹 🌹🙏*

સોમવાર, 28 ફેબ્રુઆરી, 2022

Fundamentals of life

🔺🔻🔺🔻🔺🔻🔺🔺🔻

 ભુલો તો બંને તરફ હતી , , , 

 ફરક બસ એટલો જ હતો . . . 

એમણે *ગણી . . .* 

અમે *અવગણી . . . !!!*

🔻🔺🔻🔺🔻🔺🔻🔺🔻

સ્વીકારું છું કે . . . 

હું સરોવર જેટલો મીઠો નથી . . . 

પણ,

યાદ રાખજો કે , , , 

દરિયો ક્યારેય સુકાતો નથી ...!!! 

🔺🔻🔺🔻🔺🔻🔺🔻🔺

" નથી ગમતું ઘણું  . . . 

પણ 

કંઈક તો એવું ગમે છે , , , 

કે બસ એને જ કારણે , , , 

આ ' ધરતી ' ઉપર રહેવું ગમે
છે . . . !!! 

🔻🔺🔻🔺🔻🔺🔻🔺🔻

જીંદગી ની નક્કર અને કડવી વાસ્તવિકતા...!

સંબંધ મોટાભાગે ખોટું બોલવાથી નહીં , , , 

પણ . . . 

*સાચું બોલવાથી તૂટી જાય છે...!!!*

🔺🔻🔺🔻🔺🔻🔺🔻🔺

ફક્ત અનુભૂતિ જુદી જુદી છે , , , 

બાકી

પ્રેમ અને નફરત તો . . . 

એકજ હૃદય માં થી નીકળે છે....!! 

🔻🔺🔻🔺🔻🔺🔻🔺🔻

સંબંધ લખવાના 

કે

વાંચવાના

નહીં , , , 

જીવવાના હોય છે...!!

🔺🔻🔺🔻🔺🔻🔺🔻🔺

સહેજ હવામાં રહ્યો તો પછડાઇ ગયો,

ગુરુત્વાકર્ષણનો નિયમ સમજાઇ ગયો...!!!

🔻🔺🔻🔺🔻🔺🔻🔺🔻

 *લાગણીઓ ઉછીની*
*મળતી નથી ,*

*કદાચ એટલે જ એ*
*બધાને જડતી નથી ...!*

🔻🔺🔻🔺🔻🔺🔻🔺🔻

 ✍

         *ભુલ કરવા માટે*
  *કોઈપણ સમય સારો નથી,,*
        
         *પરંતુ થઈ ગયેલ* 
    *ભુલ ને સુધારવી હોય તો,*
  
         *કોઈપણ "સમય"* 
           *ખરાબ નથી.*

  🙏🙏  🙏🙏

        
✨     બે "મીઠા બોલ" બોલવાથી
✨        કોઈને સેર લોહી ચડે
✨      તો તે પણ "રક્તદાન" નો
✨           એક પ્રકાર છે.

_*કટુ સત્ય..*_

_*બધુ કરી શકતો વ્યકિત, પણ,*_
_*જતુ નથી કરી શકતો...!!*

મંગળવાર, 1 ફેબ્રુઆરી, 2022

Happiness

What is HAPPINESS?
How can we never be unhappy anytime :
Just read 
👇🏽👇🏽

During a class at Fresno Pacific University, a speaker asked one of the spouses in the audience:

"Does your husband make you happy?"

At this moment, the husband stood up straighter, showing complete confidence. He knew his wife would say yes, because she had never complained about anything during their marriage.

However, his wife answered the question with a resounding "No." "No, my husband does not make me happy."

The husband was baffled, but his wife continued:

"My husband never made me happy, and he does not make me happy. I am happy."

"Whether I am happy or not is dependent not on him, but on me. I am the only person on whom my happiness depends.

I choose to be happy in every situation and every moment of my life, for if my happiness depended on another person, thing or circumstance, I would be in serious trouble.

Everything that exists in this life constantly changes: the human being, the riches, my body, the climate, my boss, the pleasures, the friends, and my physical and mental health. I could quote an endless list.

I need to decide to be happy regardless of anything else that happens. Whether I own a lot or a little, I am happy! Whether I'm going out or staying home alone, ​​I'm happy! Whether I am rich or poor, I am happy!

I am married, but I was already happy when I was single.
I'm happy for myself.

I love my life not because my life is easier than anyone else's, but because I have decided to be happy as an individual. I am responsible for my happiness.

When I take this obligation from my husband and anyone else, I free them from the burden of carrying me on their shoulders. It makes everyone's life much lighter.

And that's how I've had a successful marriage for so many years."

Never give anyone else the responsibility to control your happiness. Be happy, even if it's hot, even if you're sick, even if you do not have money, even if someone has hurt you, even if someone does not love you and even if you do not value yourself.

That goes for women and men of all ages 🌼
🌺 Be Happy 🌺
This is in your hands only!

ગુરુવાર, 13 જાન્યુઆરી, 2022

If you are above 65 years of age

*Out of 100, Only 8 live >65 years of age.*

_Hats off to whoever has compiled this statistics! Read and understand how lucky we are!!_ 

The current population of Earth is around 7.8 billion.
For most people, it is a large figure, that is all.

 However, someone has condensed the 7.8 billion in the world into 100 persons, 
and then into various percentage statistics. 
The resulting analysis is relatively much easier to comprehend.

*Out of 100 persons:*
11 are in Europe
5 are in North America
9 are in South America
15 are in Africa
60 are in Asia

*Out of 100 persons:*
49 live in the countryside
51 live in towns/ cities

*Out of 100 persons:*
77 have their own houses
23 have no place to live.

*Out of 100 persons:*
21 are over-nourished
63 can eat full
15 are under-nourished
1 ate the last meal, but did not make it to the next meal.

*Out of 100 persons:*
The daily cost of living for 48 is less than US $2.

*Out of 100 persons:*
87 have clean drinking water
13 either lack clean drinking water or have access to a water source that is polluted.

*Out of 100 persons:*
75 have mobile phones
25 do not.

*Out of 100 persons:*
30 have internet access
70 do not have conditions to go online

*Out of 100 persons:*
7 received university education
93 did not attend college.

*Out of 100 persons:*
83 can read
17 are illiterate.

*Out of 100 persons:*
33 are Christians
22 are Muslims
14 are Hindus
7 are Buddhists
12 are other religions
12 have no religious beliefs.

*Out of 100 persons:*
26 live less than 14 years
66 died between 15 - 64 years of age
*8 are over 65 years old*.

*Out of100 persons in the world, only 8 can live or exceed the age of 65.*

*Conclusion*
If you have your own home,
Eat full meals and drink clean water,
Have a mobile phone,
Can surf the internet, and
have gone to college,
You are in the miniscule privileged lot. 
(in the less than 7% category)

*If you are over 65 years old. Be content and grateful.  Cherish life, grasp the moment.*

*You did not leave this world before the age of 64 years like the 92 persons who have gone before you. You are already the blessed amongst mankind.*

Take good care of your own health because nobody cares more than you yourself!

Thank nature for all the Blessings”
Cherish every Moment.

શુક્રવાર, 17 ડિસેમ્બર, 2021

Current medical facilities

ભૂતકાળ,હાલ અને ભવિષ્ય ના હોસ્પિટલો અને ડોકટરો માં શું તફાવત છે /હશે ?

ભૂતકાળ માં કોઈ ડોક્ટર બની આવે પછી ટ્રસ્ટ હોસ્પિટલ કે સરકારી હોસ્પિટલ માં બહોળા અનુભવ માટે બે ત્રણ વર્ષ કામ કરતા અને તેમને ખાસો અનુભવ મળતો પણ ખરો . પ્રાઇવેટ પ્રેક્ટિસ ચાલુ કર્યા પહેલા નો આ અનુભવ અને નામના કમાઈ જાણીતા પ્રખ્યાત થવું લગભગ દરેક તબીબ માટે અનિવાર્ય હતું .કોઈના પિતા મોટા નામેરી ડોકટર હોય તો તેને આ સંઘર્ષ નો તબક્કો બાયપાસ થતો અથવા ટુંકો બનતો. કેટલાક તબીબો સરકારી નોકરી કે મેડિકલ કોલેજ માં શૈક્ષણિક કારકિર્દી પસંદ કરતાં અને તેમને મનપસંદ જગ્યા એ યોગ્ય પોસ્ટ મળી જતી એ પણ સરકારી અધિકારી વર્ગ બે કે એક ના પગાર મોંઘવારી ભથ્થા અને પ્રાઇવેટ પ્રેક્ટિસ ના કરવાના ભથ્થા સાથે. 
કોઈ મોટા શહેર માં પ્રાઇવેટ ક્લિનિક કે હોસ્પિટલ નાખે તો પણ ત્રણ ચાર વર્ષ માં ડોકટર ની ખસી પ્રસિદ્ધિ થતી અને સારી પ્રેક્ટિસ શરૂ થઈ જતી. હરિફાઈ ઓછી અને માંગ સામે નવા ડોકટર ની અપૂરતી આપૂર્તિ ને કારણે મોટા ભાગ ના ડોકટરો જલ્દી સેટ થઈ જતાં . ટ્રસ્ટ હોસ્પિટલ માં પગાર ધોરણ નીચું હતું પણ કામ અને નામના માટે ઇન્વેસ્ટમેન્ટ ગણી મોટાભાગ ના યુવા તબીબો થોડા વર્ષ આર્થિક સંકડામણ ભોગવી લેતા અને તેમના પરિવાર જનો પણ ધીરજ રાખી આ સંઘર્ષ ના સમય ને સાચવી લેતા . મોટી મલ્ટી સ્પેશિયાલીટી હોસ્પિટલો નું નામોનિશાન નહોતું એને નાના નર્સિંગ હોમ હોસ્પિટલો માં બેઝિક ઉપલબ્ધિઓ સાધન સામગ્રી સાથે વ્યાજબી સારવાર થતી અને દર્દીઓ કે સગાઓ પણ વીઆઇપી સગવડો નહોતા માંગતા. આરોગ્ય વીમા નો કોઈ ટ્રેન્ડ હતો નહિ અને દર્દી ડોકટર વચ્ચે સુમેળભર્યા લાગણી સભર સબંધો પણ હતા. દર્દીઓ અને કામ ના સખત ભાર વચ્ચે પણ ડોકટરો વધુ કામ ઓછા વ્યાજબી દામ માં સારી કમાણી કરતાં. કમિશન કે કટ પ્રેક્ટિસ ભાગ્યેજ ક્યાંય થતી 

ધીમે ધીમે કોર્પોરેટ હોસ્પિટલો નો પગપેસારો વધ્યો . ગ્રાહક સુરક્ષા માં તબીબો ના સમાવેશ થી દર્દી ઉપભોક્તા બન્યો અને ડોકટર વેપારી .આખો સમાજ સ્વકેન્દ્રી અને સ્વાર્થી બનતા તબીબો પણ બાકાત ન રહ્યા .હરિફાઈ વધી તબીબો વધ્યા એટલે કામ ઘટયું અને સારવાર માટે નાના હોસ્પિટલ ચલાવવા તબીબો માટે ખર્ચાળ બન્યા અને રોજ બદલાતા સરકારી નિયમો ને કારણે અઘરા પણ જેથી નાના નર્સિંગ હોમ હોસ્પિટલો બંધ થવા લાગ્યા મેડી ક્લેમ હોય એટલે ઉત્તમ સગવડો જોઈએ તેવી લોકો ની માનસિકતા થી સામાન્ય સગવડો ધરાવતી હોસ્પિટલો માં સારવાર કરાવવી પ્રજા ને ના ગમતી બની ગઈ 

નવા બનતા તબીબો પાસે ટ્રસ્ટ હોસ્પિટલ કે સરકારી હોસ્પિટલ માં સેવા આપી નામ કમાવું અઘરું બન્યું અને તે સીધા મોટી કોર્પોરેટ હોસ્પિટલ માં ફિક્સ પગાર જોડાવા માંડ્યા .લોકો તબીબ ની આવડત કે નામ પ્રતિષ્ઠા ને બદલે મોટી કોર્પોરેટ હોસ્પિટલ માં સારવાર કરાવવા જવા માંડ્યા અને ઘણીવાર તો દર્દીઓ ને હોસ્પિટલ નું નામ ખબર હોય પણ સારવાર કરનાર તબીબ ને જાણતા પણ ના હોય તેવું બનવા માંડ્યું. પ્રાઇવેટ ક્લિનિક ને જાહેરાતો કરવામાં એથીકસ આડે આવે પણ કોર્પોરેટ હોસ્પિટલો ના મેનેજરો જાહેરાત કમિશન કોઈ પણ પ્રકારે દર્દીઓ ને આકર્ષી ધંધો કરી જાણે એટલે નવા તબીબો ને આ "માથાકૂટ" કે નાપસંદ પ્રોસેસ માંથી છુટકારો મળે 

પહેલા દરેક શહેર ગામ માં એક સચિન તેંડુલકર જેવા ડોકટર દરેક બ્રાન્ચ માં રહેતા પણ હવે આઇપીએલ ની ટીમ ની જેમ હોસ્પિટલ માલિકો નાના નાના ખેલાડીઓ થી મેચ રમવા માંડ્યા અને ખેલાડીઓ પણ એક ટીમ માંથી બીજી ટીમ માં જુદા જુદા કારણોસર આવજા કરવા લાગ્યા

ફેમિલી ડોકટર ની લુપ્ત થયેલી પ્રણાલી જે રીતે પ્રજા અને દર્દીઓ માટે નુકશાનકારક હતી તેજ રીતે આરોગ્ય કાર્ડ ને પ્રોત્સાહન આપી કોર્પોરેટ હોસ્પિટલો ની કમાણી વધારવાની નાની હોસ્પિટલો ને બંધ કરવાની મજબૂરી અને માધ્યમ વર્ગ પાસે કોઈ વ્યાજબી કે જાણીતા ડોકટર પાસે સારવાર કરાવવાનો  વિકલ્પ જ ના રહે તેવી નીતિઓ , સરકારી હોસ્પિટલો અને મેડિકલ કોલેજો માં ફિક્સ પગાર અને સમયગાળા ની નિમણૂકો અને બદલીઓ આ બધા નું પરિણામ છે દર્દી ડોકટર વચ્ચે વધતો અવિશ્વાસ આરોગ્ય સેવા નું કેન્દ્રીકરણ અને મોંઘી સારવાર જેનો ભોગ અંતે તો પ્રજા એ જ બનવાનું છે
- ડો પ્રદીપ બી.જોશી એમડી

મંગળવાર, 23 નવેમ્બર, 2021

I am your BF

*So touching...* 👌🏻😊

A little boy said to A little girl :
- I'm your BF...!
The little girl asked :
- What is BF...?
The boy laughed and answered :
- That means Best Friend. 😊

They later dated, the young man said to the girl :
- I am your BF...!
The girl leaned lightly on the boy's shoulder, shyly asked :
- What is BF...?
The boy replied:
- It's Boy Friend...!😊

A few year's later they got married, had lovely children, and the husband smiled again and told his wife :
- I am your BF...!
The wife gently asked her husband :
- What is BF...?
The husband looked at the lovely and happy children and replied :
- It's Baby's father...! 😊

As they get old, they sit together and watch the sunset on the front porch, and the old man tells his wife :
- Honey...! I am your BF..!
The old woman smiled with wrinkles on her face :
- What is BF...?
The old man smiled happily and gave A mysterious answer :
- Be Forever...! 😊

When the dying old man also said :
- I am your BF.
The old woman replied with A sad voice :
- What is BF...??
The old man answered and then closed his eye's :
- It's Bye Forever...!😊

A few day's later, the old woman also passed away. Before closing her eye's, the old woman whispered by the old man's grave:
- Besides Forever... 🌱🌱

How the meaning of same abbreviation changes with passage of time during different phases of the life......
*Blessed Forever* .......😊

ગુરુવાર, 18 નવેમ્બર, 2021

The last journey- death

*"અંતિમ યાત્રા"નો અંત પણ નજીક છે?*  *ૐ શાંતિ શાંતિ શાંતિ:*
આજકાલ સ્મશાનમાં માંડ 
પચીસ-ત્રીસ લોકો આવે છે, 
અને એમાં 
અડધો અડધ લોકો નનામી 
ઉપાડી શકે 
એમ નથી હોતા એટલે જે દસ બાર 
લોકો હોય છે 
એ નનામી ઉપાડે છે.

શબવાહિનીને છેક ઝાંપા સુધી લાવવી પડે છે .

લૌકિક વ્યહવાર બંધ થયા 
અને હવે તો 
સ્મશાન જવામાં પણ 
આળસ ચડે છે..

જયારે ફોન કરે છે 
કોઈ, કે ભાઈ ફલાણાના ફાધર કે 
મધર ગુજરી ગયા છે 
અને સવારે 
આઠ વાગ્યે કાઢી જવાના છે 
ત્યારે ફોન ઉપાડનારો 
પૂછે છે,

*બેસણું ક્યારનું રાખ્યું છે*?

સવારે આઠ વાગ્યે કાઢી જવાના હોય 
તો પોણા આઠ વાગ્યે થોડાઘણા 
લોકો ભેગા થાય છે,
અને જેવા 
શબવાહિનીમાં મૃતદેહને મૂકે 
અને સ્વજન હાથ જોડે 
એટલે 
અડધી પબ્લિક ગાયબ, 
અને સ્મશાનમાં ઇલેક્ટ્રિક ભઠ્ઠીમાં 
મૂક્યા પછી બીજી 
અડધી અને છેલ્લે અસ્થિ લેતી 
વખતે તો માંડ 
પાંચ સાત જણા ઉભા હોય છે..!

સ્મશાનેથી ઘેર આવી અને કોગળા 
કરી મોઢું ધોઈ ને પછી 
ઘરમાં જુવો તો 
પાંચ સાત જણા માંડ બચ્યા હોય..

કોણ જમાડે એમને? 
કોણ આખી રાતના ઉજાગરાવાળાને 
અને સ્વજનને 
ગુમાવ્યાના આઘાતમાંથી બહાર લાવે ?

આ નવી ગોઠવાઈ રહેલી સમાજ વ્યવસ્થામાં હવે 
નામશેષઃ થતી જાય છે, 
કોઈના સ્વજનના
*મૃત્યુની ક્ષણો સાચવવી*
એવી ભાવના

આજે વીસ વીસ વર્ષના સબંધો હોય, 
ભલે ને ધંધાકીય સબંધ હોય 
તો પણ જનતાને 
આભડવા જવું તો દૂર રહ્યું 
બેસણામાં 
જતા જોર આવે છે.

હા,

બહુ મોટો માણસ હોય અને એની 
આંખની ઓળખાણ હોય તો 
ફટાફટ દોડી જાય 
કેમકે

*ત્યાં હાજરી ગણાવાની છે અને*
*સ્ટેટસ વધવાનું છે..!*

આજે મૃત્યુ અને એના પછીની વિધિ, 
એમાં કોણ આવશે, 
કેટલા હાજર 
રહેશે એનો બહુ મોટો આધાર 
મૃતકના સંતાનની 
સફળતા ઉપર રહેલો છે.

મૃત્યુ એ ઘણા લોકો માટે 
શક્તિ પ્રદર્શન છે,

પણ ઘણા બધા માટે, 
ખાસ કરીને મધ્યમ વર્ગના માણસો 
માટે ખરેખર હૂંફ લાગણી 
સાથે 
જોડાયેલો મામલો છે..!

અને,

માણસને માણસની હૂંફની 
જરૂર હોય છે,

મને ઘણા અનુભવ છે,

વર્ષો ના વર્ષો મળ્યા ના હોઈએ અને 
ક્યારેક આવા પ્રસંગે 
ગયા હોઈએ 
ત્યારે ખભે માથું મુકીને મૃતકની 
દીકરી કે દીકરો રડી પડે છે..

ક્યારેક ખાલી હાથ પકડીને ઉભા રહે 
ફક્ત બે પાંચ મિનીટની 
આંખોથી થતી વાત,

અરે!

ખાલી આપણી હાજરી કલેજાને 
ઠંડક આપે અને એ દુઃખની 
ઘડી કાપવામાં મોટો ફાળો આપી જાય છે.

RIP કે OM SHANTI ના 
સંદેશા ફેસબુક અને 
વોટ્સ એપ પર આવે છે 
એટલા લોકો બેસણામાં નથી આવતા..!

અને આવ્યા વારા પણ 
ક્યાંક ને ક્યાંક કોઈ ગ્રુપ ની ચર્ચા કે આને આમ કીધું તેમ કીધું 
આને આમ ન કરવું જોઈએ 
એજ ચાલતું હોય.

એકવાર પાછું વાળીને વિચારવાની જરૂર છે
પચાસ ઉપરના તો ગમે તેમ કરીને જઈ આવે છે,

જે દિવસે મરણનો વ્યવહાર તૂટશે 
એ દિવસ પછી સમાજને 
તૂટતો કોઈ નહીં બચાવી શકે..

લગનમાં તો નાચનારા ભાડે લાવ્યા 
હવે નનામી ઊંચકવા પણ 
ભાડે માણસો લાવશો.?

તમે પણ વિચારજો ૧૮ વર્ષથી 
મોટા દીકરા દીકરીને 
લઈને ક્યારે બેસણા કે સ્મશાને ગયા છો..?

નથી લઇ જઈને ભૂલ તો 
નથી કરતાને..?

✍🏼....લેખક નું નામ ખબર નથી પણ લખ્યું છે એ બદલતી સમાજ વ્યવસ્થા નું આબેહૂબ કડવું પ્રતિબિંબ છે..!!